Yaz kavurmuş dallarımı
Tel tel dökülmeye hazır yapraklarım
Tek tek ayırıp hücrelerimden
Kupkuru olacağım
Acıtıyor gövdemi damlalar
Söz olsun köklerime
Susturdum ellerimi
Susturdum dillerimi
Susturdum gözlerimi
Son ritimde orkesra
Kalbime yok bir hükmüm.
Tat vermez
verilen hesabın sonunda
içilen çay,
Ya demsizdir
ya da soğuk
Karanlık düğümler içinde geceleri
Titrek yanan mum alevi yüreğim
Yıkarken halesi eğrileri
Zifire akan duru bir suda yüzer
gemilerim.
Korkarım gelecek diye sağnak,
Açılma ummana karşı
Boğulmuş zerrede ateş
Düşürme kör damlayı
Çoktan yok olmuş güneş.
15.9.2011/ANKARA
Öyle geniş,öyle derin ki kalbim
Değme ummanlar
Göl olur eğilir.
Öyle durgun öyle duru ki gönlüm
Küçük bir çöp ile seyirir.
Saysan bilmem yaren kaç
Sen gönlünü Rab'be aç
Huzur ile lokmalan
Beden değil ruhun aç
Yaşayalım can cana
Melekler konunca omuz başlarına
Dalarsın aheste uykulara
Öyle masum,öyle derinki
aldığın nefes,
Yalan olur türlü yaramazlıklara.
Zifiri bir gecede
Çarpışır ansızın
iki yıldız
Güneş açar vakitsiz,
Yağmur yağar sonra
Sağnak alabildiğince...
Kapısı kırık
bir hanın
İçindesin
Baş köşede yerin.
Aldırmadan gelene geçene,
Eğlenip gülersin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!