Vetoya kalkan bir el
Barışa olur engel
Adalet mi? Simgesel…
İlginç; bu nasıl güçtür?
Dünya beşten büyüktür.
Eller, ayaklar gelecek dile,
Yapamazsın sen orada hile,
Ne kadar uğraşsan da nafile.
Ebedi hayat seni bekliyor,
Bu hakikatin farkında mısın?
Hak kitabın özüdür,
Olmazsa namaz olmaz.
Bu, Allah’ın sözüdür,
Asla yalan bulunmaz.
Bakın, ilk ayeti ne?
Gemiler yürütüldü karadan,
Bu olaylar değildir sıradan,
Yardım etti Mümine Yaradan…
Selam olsun güzel komutana,
Kazandırdı bu şehri vatana.
Bir olup birleşmişler,
Ölümü seyretmişler,
Kokuşmuş zihniyetler,
Bir leşmiş bu milletler.
Zulmü kendince mubah,
Allah; yüce, tek, bir,
Olamadık pek bir,
Temizlenmez bu kir…
Getir bari TEKBİR:
YÂ ALLÂHÜ EKBER…
Dağlarda barınacak kalmayınca inleri,
Ormanları yakmaya saldılar hainleri,
Ne söylesen anlamaz bulanmış zihinleri,
Adlarını koymuşlar; “ateşin veletleri.”
Ülkemin etrafı oldu maalesef yangın yeri,
Sayılı günler çok hızlı geçiyor,
Beklenen misafir geldi gidiyor,
Aciz kullar bağışlanma umuyor,
Sular gibi geçti vakt-i Ramazan.
İslam’ın şartlarından bir ibadet,
Şehadete var istek,
Resule verdi destek,
Olmadı asla köstek…
Ne sarsılmaz imandı!
Gençler bir kahramandı.
Gıybet etmekten ne zevk alırız?
Faydası yok günaha dalarız,
Bu sınavdan sınıfta kalırız,
Bilmem, bu işlerden ne anlarız!
Herkes oldu ayaklı gazete,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!