Acele etmelisin tüm hayırlı işlerde,
Ağır davranma! Malını infak edişlerde.
Vesveseye düşmeden değerlendir o ânı,
Bekletme elinde! Yoktur belli bir zamanı.
Allah’ın rızasını taşıdığın sürece;
Silinemedi cahiliye devrinin izi,
Kimisi adına kredi deyip yer faizi,
Oysa yüce Rabbim göstermiş pisi, temizi,
Ey Müslüman! Helâle yönel, verme tavizi!
Ne kadar anlatsan da kendine göre haklı,
Açık uyarı ve tehdit var faiz yiyenlere,
Sesleniş hakiki manada iman edenlere:
“Var olan faiz alacaklarınızı terk edin!”
Uyun kurallara, neler diyorsa dinleyin din.
İnsanoğlu muhtaç her zaman birbirine,
İmtihan bu; yaşar hem varlık hem de darlık.
Lakin sadık olmalı verdiği ahdine,
İnkâr ederek yapmamalı sahtekârlık.
Kişinin ödeme yapmaya varken gücü,
Borçlu yazdırmada yetersizse ne etsin?
Velisi üstlenip adaleti gözetsin.
İki erkek şahit de olsun bu ortamda,
Veya bir erkek, iki kadın; üç toplamda.
Neden iki kadın? Diye soru olursa;
Dikkat et; hesap var, unutma sakın!
Uzakta değil yarın kadar yakın.
Dönüş günümüz gelecek muhakkak,
Ödeşilecek; kalmaz kimsede hak.
İbn-i Abbas’tan gelen bir rivayet:
Bir sayfada bir âyet; adı “Müdâyene,”
Birçok şey anlatır ben Müminim diyene.
Taraflar korunur ve sağlanır emniyet,
Unutma ve inkâra vermez sebebiyet.
Borç alışverişi geçirilmeli kayda,
Ticarette işlem gerçekleştiyse peşin,
Gerek yok; borçları yazmayla olmaz işin.
Alış-verişte şahit tut! İşine yarar,
Kâtip de şahit de görmesin hiçbir zarar.
Eğer zarar görürse kâtip veya şahit,
Yolculukta bulunmazsa şahit ve kâtip,
O zaman rehin verme yolunu et takip.
Tarafların arasında varsa itimat;
Rehin vermeden edilebilir feragat.
Güven veren borçlu versin emanetini,
Göklerde ve yerde bilip bilmediğin ne varsa;
Hepsinin sahibi, yaratıcısı Rabbimizdir.
Kul niyetini gizlese veya açığa vursa;
Bilmen gereken hesaba çekileceğimizdir.
Allah Teâlâ merhametlidir biz kullarına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!