Selim İç Şiirleri - Şair Selim İç

İhramını giyip haccetmeye ettiysen niyet;
Günahlardan sakın, gösterme hiç kimseye hiddet,
Eşine de yaklaşamazsın bunu da bil; sabret…

Hac ibadetinin yapılma zamanı bellidir,
İşlenen her hayrı şüphesiz Allah bilmektedir.

Hac mevsiminde ticaret yapılır, olmasın şüpheniz,
Kabuldür ibadetiniz, mubahtır alış-verişiniz.
Arafat’tan sonra Meş’ar-i Haram’a akın ediniz,
“Telbiye, tehlil, tesbih, hamd ile Allah’ı zikrediniz.

Yalnız Mekke dışından gelenler Arafat’ta vakfetti,

İnsanların içinden çıkan çok bilmiş! bir grup,
“Bize dünyada ver” der ahireti unutup.
Böylelerinin yoktur ahiretten nasibi,
Düşünse biz faniyiz, her şeyin var sahibi.

Dünya ve ahirette iyilik isteyenler,

Peygamberimiz bir hastayı etmiş ziyaret,
Görmüş, hasta erimiş; sormuş: “Bu ne vaziyet?

Nasıl oldun böyle, Allah’a dua ettin mi?
Söyle, O’ndan ısrarla bir şeyler istedin mi?”

Arafat ve Müzdelife’de vakfeler yapıldı.
Taşlar hazırlanıp sonra Mina’ya ulaşıldı.
Şimdi şeytanla savaş başlayacak anlaşıldı…

İşte bu sayılı, teşrik günlerini fırsat bil!
Zikretsin dilin Allah’ı, getir tekbir ve tehlil!

İnsanlardan kimi vardır ki dili tatlı,
Dinlemeye doyamazsın kalırsın hayran.
Hâlbuki içi bambaşka; iki suratlı,
Düşmanındır o senin haber verir Kur’ân.

Canlı ve cansız ne görürse verir zarar,

İstekleri yalnız Allah’ın rızası,
Feda olmaya hazır her bir azası,
İşte bunlardır Müslümanların hası…

Allah çok şefkatlidir böyle kullara,
Aldanmadılar paralara, pullara.

Emir ve yasaklarda olmaz esnetme,
Haram ve helalin sınırı çizilmiş.
Şeytana takılıp onu takip etme,
Apaçık düşman karşımızda dikilmiş.

Bunca kanıt yetmez mi kulluk etmene,

Hatırlatıldı Yahudilere,
Verilen apaçık mucizeler.
Ne desen boştur bu gibilere,
Atalarının yolunu izler.

Ateşten sizi kim kurtaracak?

İnsanlar çok önceden bir tek ümmetti,
Daha sonra kimileri inkâr etti,
Bunlar anlaşmazlığa bir işaretti…

Nebiler gönderildi ki uyarılsın,
Müjdeler verilsin ki bu sis dağılsın.