Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Siyah bir örtüdür ruhumda yalnızlık, tabakamda aşk sarılmayı bekliyor
Her şey parçalandı gönlümde, eskimeyen sevgiler yüreğimi tetikliyor
Güneşin ardına yürüyorum asırlardır, ömrüm erteli düşlerle besleniyor
Sensizlik ağır bir vebal, yorgun gövdemin katmanına özlemin ekleniyor

Zaman aşırı düşünüşlere bölünerek her sabah seninle uyanmak hayata, umutlar çarparak yorgun yüzüme. Güneşin öte yüzüne yosun gözlerini götürmek için düşmek yeniden yollara ve ruhumun hüzünlü yapayalnızlığını atmak aşkın eskimiş heybelerine. Kim bilir çaresizliği, nereye ışınlar beni hayat ve hangi alışkanlık çözer ruhumun paslı kelepçelerini! .

Sancılar çoğaltırken imgeleri, korkmadan çiğne yüreğimi
Geç sevginin doğrularından, dilinle çöz terli düğmelerimi
Seni sevdikçe sessizliğim büyük, sustukça kopar zincirlerimi
İncecik bir yol bul ve sorgusuz güzelliğinle süsle gecelerimi

Nefesin doluyor seni düşünürken içime. Bakışların bir temmuz alevi, ağustos yakıyor yüreğimi. Sen ateşsin besbelli. Hafifçe izliyor beni gözlerin, gözlerinin arkasında seven bir kadın. Işıkta kırmızı, direksiyonda sızı, sararıyor düşünüşlerimiz ve yeşil yanıyor, yandıkça veriyorum gazı.Yolda sen, içinde ben, içimizde sevda, suskun dilimiz. Az sonra yeniden başlayan direncimiz ve gerçeğe dönüşümüz. Ey hayat bu anı ölümsüzleştir, dillere destan olsun birbirimizi böylesine sevişimiz.

Aşınan halatlarla çektik biz aşkın gemisini birlikte
Seninle ördük sevda kozasını aşkın ipek böcekleriyle
Kırk bir yerinden yaralı gönlümüzü onardık sevgiyle
Gözyaşı ırmaklarında çağladık hasretin türküleriyle

Gözlerindeki tanımların gündoğumlarını astım isyanlarıma
Yalansız, riyasız bir sevginin gül destelerini sardım bağrıma
Yangın yüreğimle, varsıl varlığınla yürüyorum şimdi dağlarına
Zaman tükeniyor sevdalım, aç kapını, al aşkını artık kollarına…

İçimizin hiç oturulmamış mutluluk odalarında asırlardır yanan kandillerle donatılı bir yerdir sevda. Kılcal yollardan geçerek, ayrık otlarını biçerek, gülüşlerimizi aya yükleyerek ışıklar ararız yüreklerde. Sesli söylenen, avaz avaz bir türlü gibi söylenen, dudakta bir ıslık gibi gizlenen sevgi feryadımızdır yaşamak türkümüz. Gün döndükçe kandilimiz gür, geceler sürdükçe sevgili güldür içimizde

Sevdanın ovalarına yağmurun düştü yar, sırılsıklamım
Kılcal damarlarım sürgünlere durdu, özlemken gül adın
Aşk’ının ülkelerinde çocuklar gibi coşkuluyum, haylazım
Mavi denizlerim sevginle taşıyor, kokundur tek muradım

Acı soğanlar közledim ateşte
Başımda en delisinden sevda
Sesimim yankısı türküdür gülüm
Ellerin göğsümde dolanır durur.

Bir kül yağmuruyum sensiz

Sıcacık bir keyif izlencesi sularda
Öfkemin tetiğini okşuyor çocuklar
Miline kavuşan denizler gibi içim
Unutulmuş bekleyişler tünelinde
İnsanca bir başkaldırıymış yaşam

Kurşun tavayı karartınca
Söz dökülür yüreğimize
Sancı kendi kapısını döver
Soru sorulmaz asla hancıya.

Üşüyen gönlümün aşka yürüyüşleri tamamlandığında
Sevginin döşeğine sereceğim biriktirdiğim şiirlerimi
Hiç duyulmamış bir şarkıyla dolacağım ben yüreğine
Gülüşünün odalarında sonsuza dek aşkla uyuyacağım

Bu sabah dünü unutarak yarına at adımlarını. Şansın her zaman doğru rotaya taşımaz gönül gemini. Limanında mutlu olduğun bir yaşamda yarın hep umuttur, unutma. Hızla akan bu hayat ırmağında daha neler takılacak oltana. İnsanlara güven, fakat asla saf kalma. Yüreğin özgürse bil ki, dertler vız gelir sana. Lokmanda nasır, yatağın hasır olsa da, yaşantında kahır olmasın. Dökül bu hayat ırmağına bu sabah yeniden, ruhunda tutsaklık barınmasın ve hayata ole demek için çok fazla bekleme.

Bir kış daha geçti gönlümün penceresinden, düşlerimin göğsündeyim
Dudaklarıma kaç şafak söktü ah, yalnızlığın çoğul mevsimlerindeyim
Her gece sevişmelere soydum bu bedenimi, ezgili tükenmişliklerdeyim
Yasaklanmış bir aşkın baharlarında alevli bir yüreğin harlı örsündeyim