Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

…Çoğul bir yaşanmışlık ağrısı unutmaya çalıştığım
Ve sensiz düşlerin o aşk vadisinde kendimde yitikliğim…


Senli bir konsermiş yaşamak
İçli bir şarkıya tutunup haykırarak ağlamak

Mutluluk henüz kesilmemiş bir bilettir küçüğüm
İmkânsızı aşan tek yol, korkusuz düşünebilmektir
Sevgilerin limanlarında özgür kulaçlar atabilirsen
Aşkın adasına çıkar ve zaferle haykırabilirsin..

Kıyısında çiçekler açan bir bataklık olarak bilirim şu yerküreyi. Ve bazen çılgınlıklar döşenir bu dünyanın raylarına. Yüreğimin kanlı gülüşleri ve yedeğimdeki umutlarla sararım bir yumak gibi acıları. Teneke sobalarda ellerimi ısıttığım günlerden, elma savaşları yaptığım çocukluğumdan ve salyangoz toplayıp, cebime umut koyduğum günlerden geldim bu günlere.

Aşk olsa da yaşanan, her gün saparız bu hüznün sapağına
Tahriplenmiş, yakılmış şehirlere benzer bizim şiirlerimiz
Döner gün, batar güneş, en gizemli uykusundayken ölüm
Biz ne serüvenler yaşarız, yazdıklarımızın suskunluğuyla.

Zümrüt madenlerine mi benzer bilmiyorum, gözlerin

Dinle yüreğimin gümbürtüsünü, sözüm sana
Sessiz fırtınaca sokul şu gönlüme, yer aç aşka
Şu mağrur hallerime kıymet verme, anı yaşa
Çakıl taşısın sen ellerimde, beni sevdanla yıka
Sessiz bir ölümdür aşk, kanarsın avuçlarımda.

Mor dağlara gül’üşünü saklamış yokluğunda zaman
Duyulmamış, görülmemiş yaşanmamışlık derinlerde
Sıvasız mutluluk kırıntıları taşınıyor karınca sırtında
Dikenlerine dokunmasam, isyanın sokulur mu sineme?

niye kırmızı atar yüreğim
ellerini uzatınca bana

Aykırı anların yapraklarını attım aşkın kazanına
Sancılı bir konserin koltuğundayım, vakit dar
Kekre gözyaşımın ütopyasında haramiler var
Sorguda sevda, ruhumu acıtıyor artık prangalar

Ertelenmiş acıları eleyerek tenimizi dağladık

bakışının karelerini düşledikçe ben
sensizliğin bütün eskimiş suretlerine
çizgiler çekiyorum
aralayıp aralayıp dudaklarını
sevincin oluyorum

İçli bir karanlığın koyusuna yaslandım
Yüreğime özlemin çamurunu beleyerek
Nakışlarla bereli testilerden sular içtim
Sarhoş naralarla kendimi yenileyerek.

Ateşler yanıyordu gönlümün ovalarında

Yürümek bir gün kendi yoluna
Yangınları takarak koluna
Yürümek bir elvedanın limanlarına
Kapılmak gerçeğin sularına