Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Sevdanla göz yaşımı sildin, hüzünlerimin selleri bitti
Çılgın bir mevsim geçti içimden, seninle bahar geldi
Fallar açtım yaşanmamışlıklara, gözlerim seni sevdi
Tenin düşecek sularıma, seninle bütün renklerim mavi

Sevdanın molalarından toparlanınca anıların kilimini silkeleyerek katlarız gönül dertlerimizi. Yine aynı yöne, aynı uzaklara mahmuzlarız aşkın kervanlarını. Günleri yudumladığımız mataralara kurumuş dudaklarımızı sürerken sevginin türküleriyle yankımızı dinleriz dağlarda. Adımlarımız yorgun düşer, gün geceye geçer, yaşamak gül dudaklım, işte böylesine coşkulu, böylesine isimlendirilememiş tortulu bir keder.

Hayallerin aynalarını tutma yüreğime
Dalını arayan bir yangın alevi gönlüm
Gözlerinin madımak seherinde çığlıklar
Uzat üşümüş ellerini aşkın defterine
Kavruk cümlelerle yatak olayım tenine
Yorumsuz rüyaların koynunda üşüyeyim

Karda yürürdü bir kadın
Göğsündeki ateşi gizleyerek
Sesinin hıçkırığına karışırdı çarpık adımları
Düşünüşleri erirdi bir noktada
Aşka yürürdü sendeleyerek
Yargılı tütünlerin acısı ekşirdi dudağında

…Çoğul bir yaşanmışlık ağrısı unutmaya çalıştığım
Ve sensiz düşlerin o aşk vadisinde kendimde yitikliğim…


Senli bir konsermiş yaşamak
İçli bir şarkıya tutunup haykırarak ağlamak

Mutluluk henüz kesilmemiş bir bilettir küçüğüm
İmkânsızı aşan tek yol, korkusuz düşünebilmektir
Sevgilerin limanlarında özgür kulaçlar atabilirsen
Aşkın adasına çıkar ve zaferle haykırabilirsin..

Kıyısında çiçekler açan bir bataklık olarak bilirim şu yerküreyi. Ve bazen çılgınlıklar döşenir bu dünyanın raylarına. Yüreğimin kanlı gülüşleri ve yedeğimdeki umutlarla sararım bir yumak gibi acıları. Teneke sobalarda ellerimi ısıttığım günlerden, elma savaşları yaptığım çocukluğumdan ve salyangoz toplayıp, cebime umut koyduğum günlerden geldim bu günlere.

Aşk olsa da yaşanan, her gün saparız bu hüznün sapağına
Tahriplenmiş, yakılmış şehirlere benzer bizim şiirlerimiz
Döner gün, batar güneş, en gizemli uykusundayken ölüm
Biz ne serüvenler yaşarız, yazdıklarımızın suskunluğuyla.

Zümrüt madenlerine mi benzer bilmiyorum, gözlerin

Dinle yüreğimin gümbürtüsünü, sözüm sana
Sessiz fırtınaca sokul şu gönlüme, yer aç aşka
Şu mağrur hallerime kıymet verme, anı yaşa
Çakıl taşısın sen ellerimde, beni sevdanla yıka
Sessiz bir ölümdür aşk, kanarsın avuçlarımda.

Mor dağlara gül’üşünü saklamış yokluğunda zaman
Duyulmamış, görülmemiş yaşanmamışlık derinlerde
Sıvasız mutluluk kırıntıları taşınıyor karınca sırtında
Dikenlerine dokunmasam, isyanın sokulur mu sineme?

niye kırmızı atar yüreğim
ellerini uzatınca bana

Aykırı anların yapraklarını attım aşkın kazanına
Sancılı bir konserin koltuğundayım, vakit dar
Kekre gözyaşımın ütopyasında haramiler var
Sorguda sevda, ruhumu acıtıyor artık prangalar

Ertelenmiş acıları eleyerek tenimizi dağladık