Daim iyimser ve iyi niyetli olmak isterim;
Hiçbir şey yapamasam da hayrına dua ederim.
Elbet bir insan olarak ilgi ve saygı beklerim;
Beni gözden çıkaranı yüreğimde yok ederim!
Hiç karşılık beklemeden iyilik etmek isterim;
Eyledim sarf-ı nazar nefsâniyyetten
Badehâ verdim zarar mecbûriyetten.
Bilirim muhâtabım ol necis-ül ayn
Hisseder mütesellî tarîkile gayn...
Bedihî ol zevâtın garaz-ı aslî
Aptal derecesinde iyi niyetli, derler;
Acıma duygusuyla bile alay ederler.
Merhametten marazın doğduğunu bilirim;
Yine de hiç vazgeçmem, insanları severim.
Damarına bassan da pek hoşgörülü, derler;
Siyaset suları durulmaksızın
‘Dedin, yok demedin! ’ dilden düşmüyor!
Yitirilecek hiç zamanımız yok;
Ulusum yararlı işler bekliyor.
Karşısındakini dinlemeksizin
Kendimize yeteriz; yoktur bir eksiğimiz
Haddimizi biliriz; yoktur bir dileğimiz
Herkesten çok biliriz; yoktur bilmediğimiz
Do, re, mi, fa, sol, la, si; yoktur bizim gibisi!
Sayarız ve severiz; hoşgörü gösteririz
Evlenin çocuklar, bir yuva kurun;
İşsiz olmanızın hiç önemi yok!
Kızılay bir çadır ile aş verir;
Az çocuk yapmaya hiç iznimiz yok!
En az üç çocukla katkı sağlayın;
Buz gibi ortamlarda buram buram terleyen,
Cehennem sıcağında serçe gibi titreyen,
Sığındığı limanda kurtarıcı bekleyen,
Yitmemiş umutlarla çırpınan yolcularız!
Darlıkta var olanla yetinmesini bilen,
İnsanı eğitmek hakikaten zor;
Neler çektiğimi bir de bana sor!
Farklı ortamlarda koşturup durdum;
Zaman, enerji ve sağlıktan oldum.
Her yaştan, kültürden öğrencim oldu;
Yiyin, hanımlar beyler, yerleşke çiftlik gibi!
Devletin malı deniz, yemeyen boylar dibi!
Aksırıncaya kadar hatta çatlayana dek
Yiyin, yarın geç olur, karnı tok görün dibi!
İçimdeki korla harlı yanarım;
Az heves, az arzu yeter de artar!
Özgün geldim, yine özgün giderim;
Maddede gözüm yok, hiç hırslanmadım.
Kalbimdeki korla harlı yanarım;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!