Evlenin çocuklar, bir yuva kurun;
İşsiz olmanızın hiç önemi yok!
Kızılay bir çadır ile aş verir;
Az çocuk yapmaya hiç iznimiz yok!
En az üç çocukla katkı sağlayın;
Buz gibi ortamlarda buram buram terleyen,
Cehennem sıcağında serçe gibi titreyen,
Sığındığı limanda kurtarıcı bekleyen,
Yitmemiş umutlarla çırpınan yolcularız!
Darlıkta var olanla yetinmesini bilen,
İnsanı eğitmek hakikaten zor;
Neler çektiğimi bir de bana sor!
Farklı ortamlarda koşturup durdum;
Zaman, enerji ve sağlıktan oldum.
Her yaştan, kültürden öğrencim oldu;
Yiyin, hanımlar beyler, yerleşke çiftlik gibi!
Devletin malı deniz, yemeyen boylar dibi!
Aksırıncaya kadar hatta çatlayana dek
Yiyin, yarın geç olur, karnı tok görün dibi!
İçimdeki korla harlı yanarım;
Az heves, az arzu yeter de artar!
Özgün geldim, yine özgün giderim;
Maddede gözüm yok, hiç hırslanmadım.
Kalbimdeki korla harlı yanarım;
Artık arama beni;
İstemiyorum seni...
Duymayayım sesini,
Görmeyeyim çehreni,
Bir an arama beni...
Yaptığın iş aynandır, fazla söze gerek yok;
Cümle âlem hayrandır zira gözün gönlün tok…
Yalanlarla boğuştun, dokuz köyden kovuldun;
Duruşun hep güçlüydü, erdemlerle yoğruldun…
Kılıç kesmez yiğidi, bir acı söz öldürür;
Yanlış hesap insanı ta Bağdat’tan döndürür…
Bazen isabetsiz söz ocak bile söndürür;
Varsın, yiğit yaşasın, kimse zorda kalmasın...
Yiğitlik yarışında herkes oldukça şahbaz;
Yine saldırdılar, hem de kalleşçe
On beşini birden şehit ettiler
Ulusum kan ağlar, bu böyle sürmez
Var mıyız, yok muyuz; durum çok vahim!
Yine ateş düştü yüreğimize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!