Deli olduğunu düşünmeyesin,
Zira sen gerçekten pek akıllısın.
Akıl pazarlanmaz; akıl şov yapmaz;
Adını deliye çıkartmayasın!
Akıllı bilse de, ‘Bilmiyorum! ’ der;
Çıkaramıyorum bir an bile seni aklımdan,
İndiremiyorum, istesem de, gönül tahtımdan;
Kuşkusuz tüm benliğimle sana fena tutuldum,
Yıkma beni, sevgime karşılık vermen umudum...
Sık girme düşüme, karıştırma aklımı hepten,
Sor kendine ara sıra:
‘Nerde hata yaptım? ’ diye...
Elbet hatasız kul olmaz;
Acep uyarılar niye...
Yer kendini ara sıra:
Sigaram yok, içkim yok
Kumarım yok, lüksüm yok
Özentim yok, süsüm yok
Acep hata nerede?
Yalanım yok, riyam yok
Sınav için çıktık yola,
Kimi atlı kimi yaya;
Başarsak da, aşmasak da
Dünyanın sonu değil ya!
Sınav sınavı çağırır,
Yüzünü görmedim, görebilseydim!
Sesini duymadım, duyabilseydim!
Aklını pek sevdim, diyebilseydim!
Nedense yüreğim böyle söylüyor!
Sanki aramızda koca dağlar var!
Ağaca baltayı vurmuşlar, ağaç
Dile gelmiş ‘Sapı bendendir! ’ demiş.
Yaşarken çeşitli yararlar sağlar;
Ağaçtan ağaca zarar gelirmiş!
Doğanın yeşili ve dostu ağaç
Seni aptal sansınlar,
En iyisi aldırma;
Çağı fazla aşanlar
İstemez seni asla.
Lâkin haksız olsalar,
Öyle bir illettir ki aşağılık duygusu
Hiç bırakmaz kişiyi, azalmaz kuruntusu!
İstese de yürekten sevemez ve sayamaz;
Hep kıskanır, kendini burgaçtan kurtaramaz.
Bu duygu az ya da çok herkeste var doğuştan;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!