Anladım ki tadı kaçmış her şeyin
Ne dost kalmış ne de yürek ve beyin
Umutlardır bizi hep oyalayan
Akıl yerindeyken var gel oyalan!
Anladım ki her şey pek karman çorman
Azat ettik seni, son sözümüz bu;
Ne hâlin varsa gör, yıldırdın bizi...
Seni sana rağmen sever sayardık;
Hem madden, hem mânen yıprattın bizi...
Üzerimizde ne hakkın vardı ki
Adının başına ‘ozan’ oturtmuş;
Ozan mı, tozan mı anlaşılmıyor!
Bazıları ise ‘şair’ oturtmuş;
Şair mi, sair mi anlaşılmıyor!
Her taraf ozandan geçilmez oldu;
Ne dervişim ne de ermiş, enbiya,
Ne Hızır, nebi ve ne de evliya,
Peygamber ve pir hiç değilim hâşâ!
Mütedeyyin olmak yetiyor bana.
Yeterim kendime, irade bu ya,
Omzuma basarak yukarı çıkan
Bir tek sen değilsin, alıştım artık!
İleri giderek dostluğu yıkan
Çıkarcı güruha alıştım artık!
Israrla arayıp ağzı laf yapan
Ezgi senin olsun, bende sezgi var
Çengi senin olsun, bende çalgı var
Alkış senin olsun, bende bakış var
‘Al gülüm ver gülüm’ istemiyorum!
Kılıç senin olsun, bende kalem var
Oyuncak sanırlar kocayınca kurt
Çakallar toplanıp ederler cart curt
Haddini aşan kim olursa olsun
Haksızlık edenler Allah’tan bulsun!
Kurt, asil ruhlu ve pek sabırlıdır
Ben sensiz bir hiçim Allahu Allah
Ben sensiz neyleyim ya Resûlullah
Aşkınla dünyada güçlüyüm Allah
Sevginle yürürüm Allahu Allah
Bana Sen yetersin Allahu Allah
Esersin, gürlersin, öfke kusarsın;
Haksızlığa, zulme neden susarsın?
Sıkıyı görünce hepten pusarsın;
Allâme-i cihan olsan ne yazar!
Makamın, mevkiin göz kamaştırır;
Kalıbına baksan m/adam sanırsın
Adam mı madam mı anlayamazsın
Giyimi, makyajı âdeta artist
Havasında, dili uçaklara pist!
Dil, din, tarih, kültür onda zerre yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!