Teşekkür etmemeyi alışkanlık haline
Getirmişsen, bilesin, pek gülerler keline!
Yaşın başın fark etmez, diploman senin olsun;
Nezaketten nasipsiz sade bir garip kulsun.
Teşekkür inceliktir, görgüdür, estetiktir;
Bir garip yolcuyum, han arıyorum,
Ömrümü yollarda sürdürüyorum;
Bütün gariplikler hep beni bulur,
Yine de mutluyum, boş ver, ne olur...
Uçan kuş, esen yel, hepsi dostumdur,
Dilim, kültürüm, harsım ille İstiklal Marşım,
Bayrağım ve vatanım; size hepten âşığım!
Milli, manevi, etik tüm kutsal değerlerim;
Sizlerle yücelirim, size hepten âşığım!
Okumak ilgidir, saygıdır elbet!
Yorum yapmak sanki cana eziyet,
Diye düşünenler yorum yapamaz;
Yoruma teşekkür bile sunamaz.
Teşekkür ederim; iki kelime!
Büyük düşün; yok olmasın hem düşün, hem gülüşün;
Yoksa farkına varmadan geliverir çöküşün…
Elinde bir kırık ayna, sözde bakar durursun;
Bakman yetmez, görmen gerek; çaresiz avunursun…
Kenarda yatıp ortada bulunmayı seversin;
Hava, su, görüntü, ses kirliliği
Ne sağlık, ne huzur, ne hâl bırakır…
Teknik, teknolojik sıkıntılarsa,
İnsana zulmeder, kâbus yaşatır…
Karnın tok, sırtın pek olmadığında
İnsana değer veren öz değerin gösterir;
Özü sağlam olanda yüreğin coşku verir…
İçtenlik, ilgi, sevgi huzur, güven getirir;
Saygı, hoşgörü varsa, her zor buz gibi erir…
Tatlı dil ve güler yüz kime, ne kaybettirir;
Yazarım, arkadaş, beğen beğenme
Varsın az okunsun, az yorum alsın
Paylaşıyorum ya, bu bana yeter
Hiç iddiam yoktur, kim ne derse der!
Onlarca düzyazı, yüzlerce şiir
Düşüne de girmem, izin vermezsen;
Saygım saygı seli, sevgim bir pınar...
İnsanın her anı bir olmaz elbet;
Kendini yerime koy ve yorum yap...
Yorum yapmak öyle güç bir şey değil;
Sağlığını koru, sakın üzülme
Ya olur, ya olmaz; hiç ümitlenme
Kendine yetersin, ardına düşme
İki ucu moklu değnek; elleme!
Ne saygıdan anlar, ne de sevgiden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!