Ey! kendini şansız sayan sevgili
Ey! cennetin en güzel meleği
Nasıl güldürmez ki hem o felek seni?
Gözlerine bir kez baksaydı o, kafi
Kalbin kırk kapılı bir han
Açtım içer de baktım yer var
Çömdüm, sindim kaldım yar
Kaldırma beni, çıkartma beni ordan
Çok olmuş çok temizlemeyeli
Bir kalbsizden mi ben kalbini istemişim
Onda bana meyl edecek kalp ne arasın ki
Ah ah ben ne çok hata yapmışım
Hiç sevmeyen birine mi gönül vermişim
Kilometre taşları gibi dizilmiş
Bir sıra vaktin son halleri de,
Şu hayatta başı mahmur gibi
Şimdi buncağıza
Küçük kedinin ipi
sarılmış patisine
gözlerim ilk defa
mutluluğa düşmüşler
kedinin mırıltısı
şifa getirdi beynime
Kırmak mı dedin?
Cam gibi toz buz etmek
Taş gibi ortadan çatlatmak
Büzülen gönül gibi
Çatan kaşların dibinde ki gözler gibi
Öfkenin keyfinin istediği gibi...
Asmasın duvara paslı tüfengi
İngilizler yola dizildi gördüm
Deden alsın kama,kürek,dirgeni
Bende tırpan balta alıp yürüdüm.
Uykusunu aldırmayan bir düş
Akla mukayyet olmayan o gülüş
Tepesinde dolanan hep kötü iş
Hep bir uyarı, hep bir ikaz, aman!
Adama aklını yitirir hep çalış çalış
Nedir ya bu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!