Didik didik didikliyor
Mahallenin tavuğu
Çöp möp koymuyor
Sokuyor her yere burnunu
Herkes kışlıyor
Herkes taşlıyor
Mani etme gel gel hadi
Surat asma gül gül zati
El mel etme göz kırp bir iki
Artık sevdiğin değil miyim yoksa?
Güven de olmuyor artık kimseye
MÜKEMMELSİN SEN
Kurma hiç hayaller onlar hep hayal ise
Fazlaca düşünme onlar senin değilse
Korkmadan yaşa, ummadan yaşa
Mutluluk gözde değil mutluluk özde
Mutluluk yüzde değil mutluluk gönülde
İçimizde mutlu olan kaldı mı böyle?
Mutluluk var mı? Yok mu? Söylesin bilelim.
Ben mutluyum ben, diyor mu biri?
NEDEN ?
Can evine insanın girip vuranlar
Candan sevenin değerini unutanlar
Çok mu mesut olurlar, çok mu mutlular
bilmiyorum derdimi bilmiyorum kederimi
çok mu çektim bilmem ben hasretini
çarpıldım mı vuruldum mu sana bilmem
durmuyor hala kalbimin çapması gümlemesi
Gözlerinden bakıldım mı?
Hiç gönülden sevildim mi?
Çok yandığın ben oldum mu?
Olmadıysam ee! ne fayda.
Ne zevklendin uçtun sahi?
Öfkesi ile cebelleşen adam
Ağzından köpükler
Burnundan çiçekler saçıyordu
Kaşları ile hasmına yere çalarken
Hep gülerim mi sandın sen
Oh ne güzel hayat çok yanıldın
Gülümse gülümse savaş
Bozma hiç bırak ta o gülücük kalsın.
Evet evet işte öyle gül gül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!