Savaş Çelik Şiirleri - Şair Savaş Çelik

UNUTTUK BİZ

Ufak ufak açıyorum sana içimi
Tırsak tırsak söylüyorum anca sevgimi
Küçük büyük bilmiyorum bunca geçmişi
Sildik attık demiyorum bence unuttuk biz.

Uşak dedim
Sen fidan boylu mu olacaksın?
Sırım sırım uzayacak mısın?
Büyüyünce hem ne olacaksın?

Dedi boyumun adamı olacağım.

Işığa toplanan sinekler
Şekere,tatlıya toplanmazlar mı?
Bir damla su içecekler diye
Peynir kazanına hurra edip boğulmazlar mı?

YAR ETEĞİNE

Yar eteğine toplamış türlü taneyi
Mevlam da yaratmış bunca biteri
Hayran kalmış alamamış her birini

Yolculuk deyince hepimiz
Bu cümleye bir kulak kesiliriz
Hepimiz seyahat etmeyi de severiz
Kimilerimiz neredeyse her gün seyahat eder?

İşine gider okula gider askere

Zamanın neyi getirdiğini bilmiyorum.
Neyi getiremez ki hem sonra
Bütün hayallerimi mi?
Güzel gençliğimi mi?
Ne fark eder ki bana artık

ZORDAYIM

Atım arab, halim harap
Çırptım kanat, bindim kırat
Biraz sürat, biraz murat

Girdin şu gönülden içeri

Yaktın yıktın sen her yeri

ADAM

Doğru bildiğin senin
İlla ki doğru mu olacak?
Yanlışları çok sevdiğin
Günahkar olduğun mu hatırlanmayacak?

Bir akşamın sefasına bütün gündüzler heba mı edilir? Siz böyle diyebilirsiniz . Ama bunu gerçekten hiç de söyleyemeyecekler var.Hem ne var ki o akşamın sefası olan büyük paye? İki güzel dostun ufak lakırdısı mı? Yoksa hayata dair olan serzenişleri mi?Yoksa geleceğe yetiştiren geçmiş den tanıdık bir kaç da şarkı mı? Ben hep şarkıları bir nimet bir sığınma hali addetmiş-imdir. Dostluğu buna misal güzel bir patika ki , iki sevginin özleri insanın yürüşü onu ne de güzelleştirir.Karanlıkta saklananların aşikar olduğu bir hal değil bizimkisi, aksine gizlemeye heves ettiğimiz bir kavganın namüsait heyacını sanki gerçeğimiz.Çok konuşarak da geçmiyor vaktimiz, hiçten bir suskunluğa da benzemiyor hiç de sohbetimiz. Ve ayrılmaktan korkmuş ola o güzel birlikteliğimiz. Kitap gibi her sayfası hayat olan sözler hemen gölgesi gibi dimdik dikilmiş karşımıza. Hesap soracak öfkesi tuz gibi yakar içimizi. Ben bilmem hem hiç ah etmeyi. Ama etmemek için soluk soluğa bütün mevcudiyetim... Artık söyle diyorum kendime konuşmadan biraz sessiz.Anlat bitmeyecek yoksa hiç gecemiz. Özledim demek istiyorum. Ama özlediğimi tarif bile edemiyorum.Kalmış gözlerimde beyaz bir düşten gecem kadar uzun bir kırıntı, daha ne kadar avutabilirim kendimi.Bütün yorgunluğumu bu geceye yazdım.Belki geceler beni okur.Belki geceler...