Savaş Çelik Şiirleri - Şair Savaş Çelik

Gel dedim sana gelmedin
Gelsen sanki sanki ne olurdu
Aşığım sana yoksa bilmiyor muydun?
Gözlerim gönlüne hissettirmiyor muydu?

Sevmeye çalışanlar sevmeyin siz
Zorlamakla âşık olmaz o taş kalbiniz
Bırakın kendiliğinden olsun ona sevginiz
Diliniz titrerse, aklınız oynarsa zaten âşık sizsiniz

Aşkı öğretiyorum bak ki nasıl sevilir

AKŞAM SOFRASI

Akşam sofrasını kurmuş a dostlar
Bir kaç kadeh çekip halleşeceğiz
Dertlerin en büyüğünü, en iyisini
Konuşup kafaları dağıtacağız.

AZAZEL

Efdal olmuşdu bir dem
Nefis verdiler canına kem
Faydasını gördü hemen
Açıldı gözler, gördü sırlar, ah! Adem

İlk halin balçıktı
Kaldın öyle hayli zaman
Örselendin, olgunlaştın
Ve oldun tastamam.

Nefsin sana giydirildi

BAYIM

Azıcık nezaket bayım
Azıcık ar
Fırfır dönen çember misalisin
Dönüp durduğun bura son yer

Gözyaşımdan yağmur
Kalbimden bir sever
Benden de bir adam

Olmaz, olmaz

Maviden kop gel beyaz renk hiç bilmesin

Gözlerini kırpma ki siyah rengi gitmesin

Özlem, bugün çok güzelsin güneş sen misin?

Gümüşü takarlar bellerine

Gümüşü takarlar ellerine

Aman gülüşleri vardır yüzlerinde

Hep günlerin ardından
Baka baka kalan o, ben oldum ben
Her benden gidenlerin kahrından
Hasret çeken yine ben oldum ben

Hüsranımı saklayan yazımdan