Savaş Çelik Şiirleri - Şair Savaş Çelik

SATMA BENİ

Koymuşlar hayatımı
Bir küçük teraziye
Yok pahasına satacaklarmış
Alan olursa diye

Yıldızlar biliyor musun? İsmi ile yaşar.
Sende bende yaşıyorsun
Ben kainat değilim, ama yüreğim
Odur bütün kainatı içinde yaşatan

Sen benim yıldızımsın, sen

SEN DE BUNU BİLMEZSEN.

Su oldum arkın da taşıdım seni
Varlık ettim aklıma koydum seni
Duygu yaptım sığdırdım içime seni
Sen de bunu bilmezsen daha ne diyeyim.

Seslenirler söylerler sana susarsın niye?
Niye yoksun yanımızda şu evinde?
Yavruların yetim olmuş bak peşinde
Etmezdin hiç böyle sen ne ettin babam?

Dünya aldı seni ovuşturdu kırıla ellerini

SEN



Ufuktaki o bakış hiç yanılmamıştı.Ne gördüğünü derin bir izah ile kendine saklıyordu.Özümsüyor, düşünüyor ve onu anlatıyordu.Güneşti o bulutlara

Ne bu azabım ne bu çilem?
Yaşadıklarım, sıkıntım ben sevinemem
Bu akşam bile rahat yok bana benden
Kendini üzmekten bir benim mi sevinen?

Niye ümit vermem niye bir akıl?

Yazını sevdim
Kışını sevdim
Toz bulutu gibi
Gözümü kör etmeni sevdim.

Kartondan olan resmini
Bugün yırttım
Makas kesmedi bile sevgini
Ellerimle parçaladım, attım
Topladım parçalarını yerden
Sevdim- sevdim, ağladım

SEVGİLİ DEĞİLSİN

Aşk aşk diyorsun aşık değilsin
Sev sev diyorsun yok bir sevgilin
Gözlerin parlamıyor ellerin titremiyor
Yok yok sen kimseye sevgili değilsin.

Sevince eller,
Sevince gözler,
Sevince diller,
Ne haller değişir.