ÖZRÜN BÜYÜĞÜ
Neden diyorum
Bir kabahatin ardından
Hep bir garip özür gelir
Ve neden ama
PENCERE
Paylaşıyorsun musun hayatı?
Hayat tek kişilik değil
Benim hayatım kime ne mi diyorsun?
Deme doğru söylemiyorsun
RÜZGARIN SESİ
Her yanımız yeşillik
Her yan çiçek, böcek
Cenneti yaşıyoruz sanki
Kuşların cıvıltıları
SABAH KAVGAMIZ
Bu sabah gökyüzüyle kavga ettim
Şimşek ile çakıştım gelirken
Yağmurdan enseme tokat yedim
Ruhumdan varlığıma dek ıslandım.
SATMA BENİ
Koymuşlar hayatımı
Bir küçük teraziye
Yok pahasına satacaklarmış
Alan olursa diye
SEN DE BUNU BİLMEZSEN.
Su oldum arkın da taşıdım seni
Varlık ettim aklıma koydum seni
Duygu yaptım sığdırdım içime seni
Sen de bunu bilmezsen daha ne diyeyim.
Seslenirler söylerler sana susarsın niye?
Niye yoksun yanımızda şu evinde?
Yavruların yetim olmuş bak peşinde
Etmezdin hiç böyle sen ne ettin babam?
Dünya aldı seni ovuşturdu kırıla ellerini
SEN
Ufuktaki o bakış hiç yanılmamıştı.Ne gördüğünü derin bir izah ile kendine saklıyordu.Özümsüyor, düşünüyor ve onu anlatıyordu.Güneşti o bulutlara
Ne bu azabım ne bu çilem?
Yaşadıklarım, sıkıntım ben sevinemem
Bu akşam bile rahat yok bana benden
Kendini üzmekten bir benim mi sevinen?
Niye ümit vermem niye bir akıl?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!