Uyanılmaz rüyalara daldım maşukam
Bağışla beni bağışla lütfen
bilememişim beni sevmediğini
Yalan gözlerini görememişim
bağışla beni maşukam
Ben aşkının lodoslarında kalbine varmaya çalışan bir gemiyim
Sen ise dalgalı hırçın bir denizsin birtanem
Ne kadar gitsem de varamıyorum hiç bir yere
Kaybolup derinliklerinde batıyorum sürekli
Biliyorum olmaz bu aşk biliyorum
koyu kahverengi saçlarını ellerimle okşayıp dizimde uyutamayacağım seni
O güzelliğine doya doya bakamayacağım biliyorum
Çünkü korkacağım gözlerine bile bakmaya senin
ama bunu neden yaptığımı ben bile bilmiyorum
Bu kışlarda biter mi yeniden
Güneşler yeniden doğar mı ki
Yada umut varmıdır hala
Bilmiyorum
Tek bildiğim şey seni hala sevdiğim
Bir gün Sessizliği içindeyim
Bahar ne gezer
Bir kurumuş dal gibiyim yokluğunda
gülmüyor ne kuşlar ne mevsimler
Ah benim nazlı sevgilim
Keçi gibi inatçı bahar gibi güzel sevgilim benim
Neredesin şimdi sen kim bilir hangi diyardasın
Şimdi hangi eldesin sen
Belki de unuttun gözlerimi,ellerimi,sesimi
Bu derdinden divaneyim cana
Bu ne zülüf bu ne hüsün bu ne kokudur
acaba yaseminler seni görüpte mi mis kokulu olmuş
Bu ne hasen bu ne amber bu ne gülüştür
Senin gülüşün baharmıdır ki seni görüpte mi baharlar açmış yeniden karanlıklar seni görüpte mi aydınlanmış
bu ne hüsn bu ne hande bu ne cemaldir
Seni bulmak baharları bulmaktır
Seni bulmak mutluluğu bulmaktır sevgilim
Yani güneş sen varken gülüyor kışlara
Bir gülüşün can veriyor sevda topraklarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!