Sevda mavzeri değdi kalbime
Yaraladı bu aşk beni
Sevdanın harbinde harabeye döndüm
Özledim güneşleri günleri ve seni
İzleyim tepeden tırnağa seni
İncitmeden dokunmadan ve tenlerimiz birbirine değmeden
Kimse görmeden seviyim seni
Sırrımı sakladım sinemde
duygularım tutsak ettim
Seni her gördüğüm saklandım
Gönlümü Gözlerinden mahrum eyledim
Siz kimsiniz bir zehir gibi yayılıyorsun her tarafıma
akıyorsunuz bir su gibi sevda kaynaklarıma
Yeniden kendimi buluyorum
açıyorsunuz bir gül gibi sevda topraklarıma
Siz ne yaptın gönlümün onuruna
Bir yuvasız çalıkuşu gibiyim yokluğunda sevgilim
Izdaraplar içindeyim bitabım bu aşktan sensiz kederlerdim
Bilmiyorum ne yapacağım
Oysa benim ne suçum vardı ki
Dağda açan tek çiçeğim ben
Sessiz bir kalabalıkta yaşayıp gidiyorum işte
tek dostlarım altın gibi parlayan güneştir, bulutlardır,
dağlardır benim için üzerime yağan yağmurlardır tek dostlarım
Kurusa da dallarım dökülse de yapraklarım
Üç kurşununu yedim tam göğsüme
Özlemin,hasretin ve aşkın mermisini
Ama bu dertten sanma kurtulurum
Sanma bu kışların zemheri geçer bir gün
Geçmez yaralarım iyileşir sanma
Yaslan göğsüme sevdiğim korkma sana zarar vermem
Belki biraz sevgi veririm oda unutunca geçer
Haydi yaslan yüreğime
Benim yüreğim bir deniz gibidir
İçine girersen kaybolursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!