Hoş geldin güzel kadınım kalbime ve sevgimin diyarına
Korkma yaslan baharlarıma ıslan yağmurlarım da korkma
Götürmez rüzgarlarım güzelliğini incitmez seni yağmurlarım korkma
Sen bana gökyüzü ol yeter
aşkım neredesin sana her gün ihtiyacım var ve senin güneşine
wo bist du meine liebe ich brauche du täglich und zu deiner Sonne
Kendi içimdeki güneşi yaratmak istiyorum
Sonra diğer insanlara yansımak
Güzel bir sayfa açmak istiyorum yarınlara
ve aşkları sevgileri mısralarımda yazmak
Heder ettim yıllarımı bir zalim yar için
Nasıl kandı biçare gönül
Her dikeni gül sandı
Nasıl inandı o güle bülbül
Aftab sandım kemer imiş
benim saklı yaralarımı kimse bilmez
Elin adamı ne anlar senden
kim bilir derdini
içindeki kışları
kim bilir
Kimseye kendinden fazla değer verme
İnsanoğlu bu çabuk unutuyor
nerdesin manolya çiçegim
ne için açmıyorsun gönlümün baharlarına yeniden
ne için solgun böyle yapraklarının pembeligi
söyle manolya çiçeğim
ne için kuruumuş bir dal gibisin söyle
Oturdum bir dağa başında
İçime Çektim memleketimin nefesini
Sonra dedim ki
Özür dilerim memleketim
Seni ne kadar da hor görmüşüz
Oysa Bende biliyordum menekşenin kokmadığını olmayacağını bile bile kokladım



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!