Bende bir zamanlar beyaz bir patiskaydım
Terzim iyi olmayınca kıymetim bilinmedi
Rıhtımın son gemisiydin sen
Şimdi ise karanlık ve sessizim
Sen kalbime demir atmış tek kişiydin
Şimdi ise terk edilmiş bir çaresizim
Her roman gibi bu romanda mı bitti ve aşkımız
Oysa bu romanın sonunu iyi yazmıştım
Mutlu sona yazmıştım satırlarını
Ama rüzgar aldı götürdü hepsini bütün sayfaları ve seni
Ve acılar kaldı geriye....
Sanma ki Unuttum seni sürgün bu sevda
Sanma prangalarımdan kurtuldum
Senin derdinden yenik düştüm bu gönül
Ben sensiz sanma ki mesudum
Sen varken güneş doluyor bahçeye
Sen varken güneş doğuyor
Şarkılar çalıyor sanki içimde
Şarkı söylemek istiyorum
Sen Anadolusun
Sen bir köy kokusu
Bir taşlı yolsun sen
Tepeden tırnağa türküler dolusun
Anadolunun her bir toprağısın sen
Sen benim işim sin birtanem
Gönlümün patronu sun sen
Ne kadar gelmek istemesem de
Geliyorum sana sürekli
Sen benim İstanbul'um ol ey güzel
Denizine dalga
yoluna yoldaş olayım ben
Sen benim İstanbul'um ol yeter ki
Martına kanat olayım senin
Şiirimin en güzel konusu sensin sevgilim
Şiirimin her bir satırısın sen
bazen bir memleket,bazen bir çiçek,bazen ise bir baharsın
Her şiirimde dizelerimdesin sen
Şiirlerim sen varken güzel
Gönlüm serab
Geleceğim umutsuz
Ne filizlenir bir gül ne de bir çiçek
Ne aşk verir çare bu kurumuş toprağıma
Yarınlarım susuz



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!