Ben; bu yurdun evlâdı, Havranlı Koca Seyit.
Göğsü inanca çarpan, azmin geçilmez eri!
Çanakkale’ye düştü her ocaktan bir beyit,
Tarihe destan oldu, bizler naçiz neferi.
Duydum ki cümle düşman yurdumu alacakmış!
Hakk'ın terazisi, bilesin şaşmaz!
Şaşarsa insanın, mîzânı şaşar!
Kendini bilenler, haddini aşmaz,
Aşarsa; dirliği, düzeni şaşar.
Yücelik ondadır kulunda değil,
II
onu bulduklarında
keseri elindeydi
avuçları sımsıkı
şapkası yuvarlanmış
hayal dervişi
**********************
soğuk taşlarda can
kuru ağaçta hayat
yaslanır omuz omuza
Bilmem ki kimlere bunun kazancı
Bir topun peşine koyuluyoruz
Yerli bir takımda on bir yabancı
İzlerken milletçe bayılıyoruz.
Kendi gençlerine bir şans vermeden
Kimseye sezdirmeden çıkarına bakana
İnsanlar arasına gizli, fitne sokana…
Su yürüttürmeyelim, ha bire taşlayalım
Haydi, şimdi deyime; öyküye başlayalım.
Harman yeri sap harmanı
Kalbur yaba çeç dermanı
Yel savurur söz fermanı
Dile kirmen çekilmeli
..........Sapla saman ayrılmalı
Asırlık bir yalana arka çıkan yalaka
Katilin, teröristin hamisi Amerika:
Kara çalıp ürüme atamın aleyhinde
Aynaya bak, soykırım karanlık tarihinde.
Kızılderili dolu bir kıtayı katlettin
Gücenme, vatandaş ayın sonunu
Getiremiyorsa sayenizdedir.
Bilcümle değerin erozyonunu
Bitiremiyorsa sayenizdedir.
Ellere nimeti bize külfeti
Ey ahali cılkı cıktı her şeyin
Aslı yalan hanfendinin ve beyin
Zedelendi saygı sevgi öz huyum
Yıllar var ki tamburamda düzen yok
Çocuk yapıp salıverdik çayıra



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!