Bahtıma düştü de zarı bülbülün
Kendimi kınar da çoklar dururum
Boynu bükük kaldı yadımda gülün
Şu esen rüzgârı koklar dururum.
Bilirim yâr ise, çaresi yardır
Sana meftun kanamalı şehirler
Kanımı bir kara sevda zehirler
Süzülürken gözlerimden nehirler
Bir firkate düşer gider sevdiğim.
Erdeminde insan, olur Kerem'de
Kaybettiğim bir şey var bir yerde
araması hoşuma giden
belkide bulmak istemediğim
sen gibi
kara bahtıma yazılan
vuslatı mahşere uzatılan
Sakın hiç kimseyi hafife alma
Unutma mezarlar hep tek katlıdır
Bulanık sularda derine dalma
Kaderin askeri hep pusatlıdır.
Sanma ki unuttum dudak büküşün
Asi bir rüzgar, ansız vurdu beni
Kalbim geceden uyanık sevdiğim
Hasretin yad elde savurdu beni
Ufukların ucu yanık sevdiğim.
İçime attın ya, sevda acını
dokunsa yarama kan ağlar sular
gözümde firari, dönmez uykular
şimdi kanıma bir zehir mi düştü
içimde çağlayan nehir mi düştü?
sefasından yangın olur dünyanın
Sen uzanamadığım çiçek
en zirvelerde kardın
nereye baksam sen vardın.
Sen dilimde tüten şarkımdın
gümüş sularla dolu arkımdın
Gül aklıma düşünce,
benimle konuşur bu mavi gök, yıldızlar
gül aklıma düşünce kemiklerim sızlar.
Düşer bakışlarım konuşur ıssızlar
aşk suskun gönüllerde zemheri
bir yaz akşamıydı gülüşlerin gülperi
Sen,
Hayat sevincime ayrılan süremdin
Yaşadığım vatanımdın yöremdin
Şiarı dışına çıkmaktan hicap duyduğum
İlkemdin, ananemdin, töremdin
Sen...
Yıllar yılı hiç düşmedin dilimden
Şiir oldun, şarkı oldun, söz oldun
Pınar gibi süzülürsün kalbimden
Asıl oldun, özne oldun, öz oldun.
Canda yakın, şehir şehir uzaktın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!