Dikene belenmiş gülşen'siz dağın
Yamacında kuşlar ağlar sevdiğim.
Kızıl gonca düşmüş o gül dudağın
Ölümüme ferman bağlar sevdiğim.
Böyle takdir etmiş düzeni kuran
Sararır yapraklar bağlarda susar
Yüksekleri sarar bir tipi boran
Ardından sis çöker dağlarda susar
İnsan ki derdini açamaz olur
Dağların ardı kutsal bir kardı
Gözlerime sepken doldu sevdiğim
Ümitlerim her dem reyhan kokardı
Şimdi bir köşede soldu sevdiğim.
Bir özlemdir tüten ah sevda nazım
Dağların üstü kar boran olsa da
Semada turnalar bir şarkı yakar
Koklarım bir kekik bir çiçek ya da
gönlüme bir serçe kan gülü takar
Yazsam da bitmez bilmem kaç satır
Dal yokuşlara, yırt demir çığlığı
Sana yol vermeyen dağlar utansın
Devir engelleri, yık duvarları
Pusuda kopmayan ağlar utansın.
Gözünü kaldır da bak karşı dağa
Kalbinde aşkımı sakla bir tanem!
Açma el âleme, sır deli deli!
Bir hüzne belendi bu gönül hanem
Merhem ol yarama, sar deli deli.!
Emre amadeyim, sevdiğim buyur!
Deli gönül nedir böyle telaşın?
Biraz sükunete dalıver gitsin
Gözünde titreyen gizli göz yaşın
Asi bir rüzgâra salıver gitsin.
Dudağın titriyor hep ahu zardan
Gözlerim ufukta, elim yüzümde
Kırılmış bu gönlüm bundan kime ne!
Bir hazan misali her dem sözümde
Darılmış bu gönlüm bundan kime ne!
Gözümde ki hüzün düşse de sele
Ölmekte var bir gün kaderde
gün olur mezarıma gel sevdiğim
bu sevda iksiri düşürdü derde
süzülen gözyaşımı sil sevdiğim.
Mah yüzün çevirip semaya öyle
Dilimde bir gurbet türküsü sendin
Sözler dokunuyor dile sevdiğim
Hasret kılıcıyla hep beni yendin
Yüreğim ki döndü küle sevdiğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!