Sadık Softa Şiirleri - Şair Sadık Softa

Gözlerin sunardı çiçekleri,
Pırıltısında ıslanırdım yakamozların;
Islak bakışlarında durulurdu dünyam;
Çiçekler çiçek açardı, güller gülerdi;
Leylaklar diz çökerdi boyun burarak;

Mısra mısra, kıta kıta
Gözlerin üstüme gelir
Şiir şiir, dörtlük dörtlük
Gözlerin can can kesilir

Ummana uzanan gizdir

Ben, ayın ışığını, ateş sanan gariban,
Zavallı pervaneyim, boş yere dönüp duran.
Göklerin o sınırsız boşluğunda derbeder,
Ben kanadı küflü kuş, ben bi çare, gariban.

Sen benden uzak ışık, sen gönül kıvılcımı,

Gönül çerağını yaktı,
Sevda damla damla aktı,
Merak gözlerimden baktı,
Düştü yangınlara gönül.

İçimde umman uyandı,

Adem’le Havva’ya uzanan yolda,
Mecnun’la Kerem’e mirası düşün;
Dağları yaracak sevgiyle dol da,
Derdini dökmeyen ahrazı düşün.

Gecelerin mahmurluğu uzanır;
Gündüzlerin aydınlığı az tanır.
Tüm günlerin hasretliği kazanır;
Yol açılsın, engel kalksın, gelirim.

Yürek yanmış, için için çürürüm;

Mühürleri söker, fermanı bozar,
Kaderi alnıma alevle yazar...
Sinsi sinsi hissettirmez de azar,
Hislerimi tek tek tarar geceler.

Asırlara bedel ömrümde uzar,

Halimi anlamaya, halden anlar hal getir.
Beni benden almıştın, beni bana al getir.
Anlamamazlıktan gelme, halime bak anlarsın;
Çiçek sunma istersen, tutunacak dal getir.

Çankırı-03.02.2008

Bulup gelmiş yapısını
Açıp girmiş kapısını,
İşgal etmiş hepisini,
Gönülde sır saklanıyor.

Sevgiden bir yumak örmüş,

Sensiz olmayabilirdi her gün yeni baştan,
Bıkmazdık sen ve ben her gün yaşamaktan.
Esrik bırakmazdı sevdalar bizi, eksik kalmazdık,
Yaşamazdık her anı yeniden, tekrar tekrar sil baştan.