Sevgi kalbime kök salmış,
Selam söylen o yar bilsin.
Bu kalb her gece ağlamış,
Selam söylen o yar bilsin
Seni yumuşak bulurum, uysal.
Ruhunun ve kalbinin temizligi çok hoş.
Bilirim, biraz yufka yüreklisin;
Ama benim bildiğim sen;
Aşkın ve sevdanın efendisi,
Mutlak sensindir.
Özlemek diyorlar, hasret kalmaya,
Uzak kaldım, hasret kaldım, özledim.
Yokluğunda yalnızlığa büründüm,
Sessizlik çöker çınar dallarına,
Necip Fazıl Sokağı'nda yürür zaman.
Bir ramazan akşamında telaşlanır,
Daha bir hızlanır adımlar.
Serçeler suskun anındadır.
Çankırı'da top patlar...
Gözlerimin ardında ben, gizli bir dünya.
Gözlerinin ardında sen, bilinmeyen meçhul.
Gözlerimiz sınır, gözlerimiz kapı;
Ya tutsaklığa, ya hürriyete kapalı;
Kapılar ardında sen ve sen;
Gizliliğe açılan kapı...
Meyletme gördüğün güle nergise,
Vuslata erdirmez, yanarsın gönül.
Sakın güvenip de açma kapını,
Hicrana tutulup yanarsın gönül.
Remizin gül, sembolün sevda olsun.
Gül gibi güzelliğe karışsın sevdaların.
Gün yüzüne doğsun her sabah,
Her sabah yeniden dinçleşsin sevdan,
Yüzün hep gülsün alaca şafaklara.
Acılar; göz sularını emerek beslenir,
Yiğitlenir yürek, sevda düşende;
Ağır yokuşlarına uzanır ağıtlar;
Uzanır ağıtlar, sevdalara düşende.
Bir Köroğlu mayalanır deli yürekte;
Ben, ayın ışığını, ateş sanan gariban,
Zavallı pervaneyim, boş yere dönüp duran.
Göklerin o sınırsız boşluğunda derbeder,
Ben kanadı küflü kuş, ben bi çare, gariban.
Sen benden uzak ışık, sen gönül kıvılcımı,
Gönül çerağını yaktı,
Sevda damla damla aktı,
Merak gözlerimden baktı,
Düştü yangınlara gönül.
İçimde umman uyandı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!