Hasret kaldım al yanağı benlime,
“Ayrılık” hırkasın öreli dağlar.
Laf söz kar etmiyor deli gönlüme,
Yârinen arama gireli dağlar.
Düşler sürgün oldu gönül köyünden,
Ezelden ebede süresi vardır,
Âdem’den beridir ilâhi sırdır,
Mevlâ’nın gönüle koyduğu nurdur,
“Sevgi” dediğimiz şu duygu seli.
Bazı canla bazı başla biledir,
Tek bir lisan var ki dünya yüzünde,
Derya onu söyler çöl onu söyler,
Canlı cansız her nesnenin özünde,
Kurt kuş, onu söyler yel onu söyler.
Zor değil bu lisan aksine kolay,
Hüzünlü bir sonbahar akşamı şu an,
Hayalin gözümde sendeyim yine.
Seni düşünür yaşarım inan,
Uzandım maziye sendeyim yine.
Masamda mektubun karşımda resmin,
Suçum ne karşıma çıkan sensin,
Gözüme sevgiyle bakan da sensin,
Sinemi kor eden yakan da sensin,
Sevdan bırakmıyor ben ile beni.
Seviyorum dedim açtım olmadı,
Yokluk kırk yerinden kırdı belimi,
Demeye tutmuyor yüzüm Vali Bey.
Kimselere açamadım hâlimi,
Bir sana geçiyor nazım Vali Bey.
Fidan pazarladım kimse almadı,
Akılsız başını Çal taşdan taşa,
Kursağın doymasın ekmeğe aşa,
Yılan gibi bağrın yerlerde yaşa,
Aman ölme yitme sürün vicdansız..
16-Kasım-2013-Cumartesi
Deli gönül unut artık,
O unuttu çoktan seni…
Melek sandın çıktı “sürtük”!
Sildi geçti, kökten seni…
Tanı gönül, artık tanı,
Bir kaba soluktan ibaret varın,
Bu caka bu çalım poz gelir geçer.
Kim bilir kim nasıl olacak yarın?
Çoğu bu dünyadan yoz gelir geçer.
Hakk’ın her hikmeti derstir kuluna,
Âşıklık bir nasip işi,
O lütuftur Hak’tan olur.
Daldan bükme olmaz kişi,
Soydan sürer kökten olur.
İl’m-i ledün okur yazar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!