Ben en çok kendime sustum.
Birinin bana sessizliği öğretmesine gerek kalmadı;
çünkü içimde bir ben vardı,
dudakları mühürlü, gözleri karanlığa alışmış…
Ona her gece,
"Anladın mı neden sevdim?"
Ey Ay'ın ve Güneş'in nazlı kızı
Karanlık gecelerin yorgun sündüzü
Sen ellerinde zehirli sarmaşık tozu
Hangi dua bulutlara çok yakışır nezdinde?
Yağarmı yağmurlar kurak gönlüme.
Ben seni bir duanın tam ortasında buldum…
Kalbim yere düşerken,
ellerim bir yıldıza uzanmıştı…
Ve sen,
gökyüzünün sabırla sakladığı bir sır gibiydin.
Ruhumda açan ilkbaharın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!