Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Vebirmasal,bu değerli yorumunuzla şiirime katkınızdan dolayı çok teşekkür ederim,yüreğinize sağlık efendim.
Evin önünde kocaman bir tarla,
Tarlada renk renk açmış papatya,
Topladım kucak dolusu kollarımda,
Arasında kırmızı gelincikler de var,
Kucağım dolu dolu renk renk papatya,
Kısacıkda olsa yolculuktu çocukluğuma...
Evet... Çocukluk yılları. Kovulan kuşlar gibi, giden ve bir daha geri dönmeyen... Keşke hep çocuk kalabilse insan. Öyle temiz ve saf. Bir elma şekerine sevinebilse, bayramlık diye alınan bir çift ayakkabıyla sabahlasa kucağında ömür boyu....
Kire pasa hiç bulaşmasa. Yalan girmese hayatına keşke...
Keşke....
Yüreğinize Sağlık. Nicelerine.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta