Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Vebirmasal,bu değerli yorumunuzla şiirime katkınızdan dolayı çok teşekkür ederim,yüreğinize sağlık efendim.
Evin önünde kocaman bir tarla,
Tarlada renk renk açmış papatya,
Topladım kucak dolusu kollarımda,
Arasında kırmızı gelincikler de var,
Kucağım dolu dolu renk renk papatya,
Kısacıkda olsa yolculuktu çocukluğuma...
Evet... Çocukluk yılları. Kovulan kuşlar gibi, giden ve bir daha geri dönmeyen... Keşke hep çocuk kalabilse insan. Öyle temiz ve saf. Bir elma şekerine sevinebilse, bayramlık diye alınan bir çift ayakkabıyla sabahlasa kucağında ömür boyu....
Kire pasa hiç bulaşmasa. Yalan girmese hayatına keşke...
Keşke....
Yüreğinize Sağlık. Nicelerine.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta