Özlem Şahin Şiirleri - Şair Özlem Şahin

Ne zaman ellerim sana uzansa
Bir ürpertiyle bir teleşla karşılaşıyor
Çaresiz yıkılıp geri dönüyor.
O ürpertiyi yok etmek için
can mı vermem lazım bilemiyorum.
Bu gecenin tam da kudurma vaktini

Gözlerine dalar giderim her bakışımda,
Tatlı,
Güzel hayallerle bütünleşir,
Gözlerinde özgürleşirim.
O gözler
Tanıdım tanıyalı hep özgürdü.

Yoruldum artık,
Yoruldum
Bu acımasız, bu kalleşlik dolu dünyadan.
Yoruldum.
İnsanlık bir bir yok oluyor
Mücadeleler yavan kalıyor

Sen sevdiğimsin gülüm,
Okşa ellerinle, rüzgarında uçuşan saçlarımı
Sen gülümsün,
Girmişsin yüreğime.
Sarmış bedenimi gül kokulu aşkın.
Çırpınır yüreğim avuçlarında, bir kuş misali,

Geçemedim önüne deli gönlümün
Şu daracık, rutubetli hücremde
Ay'ın şavkını gördüm bir gece
Ve kapadım gözlerimi
Onu gördüm bir anda
Hayal miydi,

Adıma mahkum deyip
Koluma kelepçe vurup
Senden koparıp
Bu zindanlara attılar beni.
Avluya her çıkardıklarında
Benden haber alasın,

Sevgiyi tanıdım seninle
Gerçekleri gördüm,
Aşkı buldum sayende.
Sayende sevgilim halkı tanıdım.
Geçim derdine düşmüş insanları gördüm.
Sırtında hamal semeri

Seni bulmak, seni görmek istedim.
Öyle aradım
Öyle aradım ki seni, bulamadım.
Deli divaneye döndüm.
Yüreğimin hasretine hayalini bastırdım.
Gökyüzüne, bulutlara çizdim resmini,

Bazen gönlüm bedenimden firar eder,
Gizlice girer senin bedenine.
Ararım gönlümü firari yalnızlığımda
Bulamam.
Aramaların ardından görülür beden kapımda.
Gönlüm, hem de kokulara bezenip gelmiştir.

Seninle,
Sarışın bir Eylül'de yakınlaşmıştık.
Bahatı yaşamıştık,
Çiçekler açmıştı.
Belki coşkulu bir yakınlaşma olmadı,
Ama