Özlem Şahin Şiirleri - Şair Özlem Şahin

Bütün duvarları afişlerle donatıp,
mitinglere koşardın.
Hep koşuşturup dururdun.
Bekçi düdüğüyle ürperirdi yüreğin.
Afişlerin elinde,
Köprü altından

'Ben yarime gül demem, gülün ömrü az olur' derler ya...
Gülüm sen aldırma,
Gül gib aç, baharı yakala.
Ömür az olmuş çok olmuş önemi yok.
Binlerce yıl ömrün olsa;
Sevgiyi, aşkı

Soldurmayın güneşi
Karanlık gecede
Karartmayın parlayın Ay'ı.
Ağlatmayın geceye ışık saçan yıldızları
Utanmadan doğsun şafak
Solmadan doğsun güneş

Elveda yaşanmış ve yaşanacak güzel günler,
Elveda yaşanmış sevdalar ve yaşanan mücadele
Elveda yattığımız ranzalar,
Elveda cezalar çekilmiş mapushane
Elveda işkenceler, prangalar elveda.
Elveda saçını yoluma süpürge yapan, binlerce kahrımı çeken kadın.

Bizde yürek var,
İçimizde sevda var gülüm.
Yüreğimiz bahar sıcaklığı ile dolu.
Geride anılarımız var tertemiz,
Gelcekte umutlarımız var gülüm,
Çocuklarımız var.

Şereflice yaşamak için mücadele ediyoruz.
Başkalarının hakkını yememek için aç yatıyoruz.
Milyarları götürüp, halkı sömürüp,
Hakkı kandıranları uzaktan seyrediyoruz.
Yok cebimizde bir bardak çay parası.
Halkın uyanacağı günü bekliyoruz.

Manasız açan güle döndüm sayende
Göz alabildiğince dağların başında
Bir başına açan gül dalı gibiyim.
Tek başınayım bu dağ başında
Bir gün bu aşklar biter
Geride sorgulanacak

Kaderimde gülmek yoksa gülemem ki;
Yiğitler bir bir düşerken kara toprağın bağrına,
Ağlarken analar 'yavrum, yavrum' diye,
İşkencede bağırırken nazlı gelin
Ben nasıl gülerim?
Nasıl güler insanoğlu?

Sen partizan gecelerde doğan bir yıldızsın.
Sen de benim gibi savrulmuş, denize düşmüşsün.
Ben seni hep partizan gecelerde
Gökyüzünde aradım.
Ama gökyüzünde bulamadım.
Denizin kabarıp coştuğu bir gün seni gördüm.

Gül bahçesinin bütün güllerine seni anlattım,
Üzüntülerinden açmaz oldular.
Güneşe anlattım,
Eskisi gibi doğmaz oldu.
Ay'a, yıldızlara anlattım,
Ay yerinin karanlığa terk etti,