Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Kerebiçin şerbeti,
Gönlüm bekler herkesi,
Bak el ele ne güzel,
Sahil boyu gezmesi,

Haydi haydi hopla gel,

Plaj şehir dışı benzin yetmiyor,
Sahil sıcak gündüz içim çekmiyor,
Bir yanı da Cennet gelen gitmiyor
Güle üşüdüşüne gurban Mersin

Hayat bitti kapı baca kapalı,

Mesele:
Vakit değildi,
Nakitte değil belki,
Mesele:
Göz göze diz dize,
Oturup kalkıp iki kelam etmekte

Bizim oralardan bir söz edem yaz google amcaya bulursun;
Cahillik kisvesine bürünür ki kem söze kılıf bulunsun,
Yalaka büklüm bükülür ki gören tevazu sahibi insan sanılsın
Sıçar lappadak öğendireden kurtulmuş öküz gibi adı mesmisiz...

MEVLAM

Bize düştü yine hünkardan sabır,
Yüreği nasırdır, kulağı sağır,
Çuvaldızı geçtik iğneyi batır,
Devran sürdün say da biraz oyalan,

Kimi gör baki gibi yaşar,
Bir demdir ömür gelir geçer,
Ezrail bir gün seni seçer
Meyletme sen gönül meyletme,
Gönül meyletme..

Gönüllerde değilsem inan kara yerde ben hiç değilim,
Üryan geldim üryan giderim bir çekirdeğe yoktur meyilim,
Murat sevgiliye vuslat ise, bugün düğünüm,
Bülbül dillenir, tenim erir kokar güllenir,

Özvecan'ım yaşarken bilinmez ise, ölünce nedir ki kıymet?

Feda ederim zamanımı ömrümü,
Namerde yazıp minnet eylemem,

Sıkar yüreğime mermiyi giderim,
Dağa yaslanıp minnet eylemem..

MISALİ

Hayatın kenarı köşelerinden,
Aman amman..!
Caydık hevesleri, neşelerinden,
Soğuduk insandan her bişeylerden,

Muhannete minnet olmaz elbette,
Sen kibir gururunu belli etme,
Düşmez kalkmaz bir ALLAH büyüklenme,
Komşu komşuya hiç muhtaç olmaz mı?

Güvenme varlığına sağlığına,