Çıkarına göre rengarenk tavır,
Tutunmak için sen zalimi kayır,
Acın tatlın yalan herkesi kandır,
İnsanlığımızdan utanır olduk.
Gönül ayrı, gülüşler sahte yüzden,
Göklere atalım şöyle bir manşet.
Memleket insanı: uyan bi zahmet,
İNCİRİN gönlü hoştur, ama kesret
Yeter artık insan, yoğrul kıyam-et
Araç, amaç etme süreti terket,
Bileği zincirlenmiş köle için,
Bir ümit vardır hep kurtuluş için,
Aklına vasi atayanlar için,
Hiç ümit yok, izin vermezse Zihin.
Pınar başına varanlar,
Sevgi içip kananlar,
Kevser ile yunanlar,
Veren gelsin KONYA’mıza
Ahitlerinde duranlar,
Taş gönüllü gülse, dikeni batar,
Gönlü gülşense, yağı bala katar,
Kokusu güle benzer, içini yakar,
Zehrin tadı, balda, bilinmez imiş,
Mansur, Rumi, Himmet, nice ozanlar,
Bilemedik nasıl bir çağa böyle rast geldik
Kendimizi sevdiklerimize şemsiye edip de gerdik
Domuzu, kuşu, sarsı, yarasa kırım kongo sonunda koronayı gördük,
Adı illere kalsın bu illetin dört duvara kapandık düştük.
Başka hastalığa bakan yok dursun ölün aç bilaç
Olmamasına delalet düşer felek hep peşime
Şaşırım denk giderse kar yağdırır başıma
Gülüm kurur, su karışır hep aşıma,
Mevsim değişir devran döner de eser yel gibi değişmiyor kör talihim.
Akıl sır ermez nedamet gelir hep işime
Herkesin içinde derdi saklısı
Eritir mum gibi yoktur çaresi,
Alıştıkca geçmez, kanar yaresi,
Sınım sınım sınar, bir yanımızdan.
Çile dolu insan nasıl çekesi,
Ne vicdan kalmış bak ne de merhamet,
Semizlenip şimdi buldular gayret,
Ahlak yok, bugün dünya yarın ahret,
El kol uzadı ve arttı kötüler..
İyi, tedbir alır, onlar öndeler,
Adımız çıkmış oduna sakın dalın kırılır
Kimi huri diye ala pula sarılır,
Görünüşünü bir mal sanıp,
Pembe dünyalara dalma küçüğüm.
Kim kime dum duma kızım buralar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!