Orhan Tuncay Şiirleri - Şair Orhan Tuncay

Orhan Tuncay

Kahkahalar dökülürdü dudaklarından
Seni her izlediğimde yudumlardım
Tenini koklardım açtırdığın baharlarından
Aldığım her nefes içinde sen vardın

Rüyalarımda koşan atların yelelerindeydin

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Kuytularında öpüşürdük yaz bahçelerinin
Sepetlere dolarken dolgun iri kirazlar
Sanırdık gençlik ateşi sönmez hiçbir zaman
Aşıktık, bulutlardaydı serenatlarımız o yazlar

Dans edip eğlenen bizdik sabahlara dek

Devamını Oku
Orhan Tuncay

İçimde bir cam düştü
Kırılan bu can düştü
Sarsıldı garip gönlüm
Gönlüme hüsran göçtü

Sırça köşküm dallandı

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir duman sarar geceyi karanlık
Gündüz düşleri düşer rüyalarıma
Ay da yok, güneş de yok artık
Bense hem var hem de yokum
Şükürler olsun beni saran sanrılarıma

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Yavaş yavaş örer ağını kader
Bu düzen böyle gelmiş böyle gider
Solar yaşam dolu çiçekler
Gün gelir hepsi için teker teker.

Işıklar donuklaşır, kararır her yer

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir hikayeydi bizim aşkımız
Sonuna gelinmiş gibi
Sanki bilinmiş gibi
Kimi satırları silinmiş gibi

Bir melodramdı bizim aşkımız

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Neydi değişen bende bilmem
Kuruyan gözyaşlarım durmuşa
Akmayan nehirler mi içimden
Gülen gözlerim gülmez olmuşsa
Ben miydim, sen miydin neden

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Toplum ozanıydı karınca kaderince
Söyletmezler istese de yeterince
Sıra düzenin kuşkusuna gelince
Tam yüküyle yüklenmişti o

Yazdıkça kalemi, açıldıkça sıralar

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Kaldırım kırıklarında süzülsem
Damla misali
Dalsam karanlıklarına mazgalların
Güneş semalarında görünsem
Yaprak misali
Yansam doruklarında rüzgarların

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Evimi özledim
Tenini özledim
Özledim ellerini
Senin gülüşmelerini
Senin sevişmelerini özledim

Devamını Oku