Burnumun Narin sızısı
Bir efkar sardıki sorma
Bulut tepemde
Başım Bulutların üstünde
Dünya dönüyor
Ben durmuş öylece bekliyorum
Neye yarar, vicdan rahatlatmaya çalışmaktan öteye geçmeyen bu çabam.
Gönül dolusu bir teşekkürü bile çok görmüşken sana.
Affet, aşk her zaman mecrasında yaşanmıyor
Ve hiçbirimiz sevdiğimizin
Kollarında yaşlanmıyoruz.
Verecek bir şeyi kalmayınca anlıyor insan
Zamanla anlıyor insan
Aşk
Muhtaç bir gönlün zamansız esen rüzgara
Kapı aralamasından başka bir şey değil
Bunu Bilirsin de
Ey gönül neyine güvenirsinde
Kimse mükemmel değildi aslında
Aklımıza uyacak, kalbimize iyi gelecek şekilde uyarlayıp
Öyle seviyorduk
aşkın gözü bu yüzden kör, basiret bu yüzden kapalıydı sevince
Gerçek olan nereden bakarsan bak
Her insan noksan, kimse tam değildi
Sen bana bakma yağmur yüreklim
Sitem dolu sözlerimi kafana takma
Bir demdi geldi yıktı geçti
Yolcu yoluna, su yatağına kavuştu
Hayat işte ertelediklerimizin tutsağı oluyoruz zamanla
Sonrası küllükte sigara, ocakta çay
İnsan herşeyi öğreniyor zamanla
Yaşamla kavga ede ede
Tırnaklarını kopara kopara
Canını dişine takarak, yüreğini kanatarak
Unutmuş gibi yaparak yapılanları görmezden gelerek
Acıyla baş etmeyi, silip atmayı
Öğretilmiş çaresizlik gbi bazı aşklar
Gitsen, ihanet sayacaklar
Kalsan, iki kişilik cinâyet.
Bir ahtapot gibi sarmak isterken bedenini
Bilirdim, ateşi selamet kılanın mesafe olduğunu
Vuslata ermek, sınırsız göğünde kanat çırpmak değildi
Hasretti Ruhumu diri tutan
Şimdi herşeyin farkındayım artık
Öğrenilmiş bir cehaletten başka bir şey değil
Sana dokunmanın nasıl bir his olduğunu unutmuşken,
Suretin gözlerimde
Sesin kulağımda silinip gitmişken
Ölesiye seni özlemek..
Oysa korkunun ecele faydası yoktu
Üstelik bunu öğreneli yıllar olmuştu
Aynada yüzümle, yüzümde hüznünle yüzleşecektim
Olmadı başaramadım
Yüzün gözlerimde
Hüznün yüreğimde saklı kaldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!