Şimdi
Hayalini kurduğum sahil kasabasında
Sahilde Oturmuş Ufka bakıyorum
Yüzümde yazdan kalma yorgun bir telaş
Ayaklarımda dingin dalgalar
Elimde çayım sigaram
Omurgasız bir çağın yorgun çocuklarıyız
Her şey elimizin altında ama ulaşmak mümkün değil
Hani piç kuşağı desem yeridir
Doğu kafasıyla düşünür
Batılı gibi yaşamaya hevesliyiz
Yasaklanmış güzel olan ne varsa, günah yazılmış
Benim yaşadığım yerde
Rüzgarda hasret kokusu
Yaşanılası her aşkta ölüm korkusu vardı
Dört ayak üstüne düşenimiz yoktu
Kedi olsak sırtımız yere gelirdi
Bakmayın aşktan anlamaz hoyrat halimize
Sırra kadem bastı sevinçlerim, umutlarım,
İzi yüzüme çizildi keder kalemiyle
Hüznü yüreğime gömüldü
Bir balta bir kürekle
Bir avuç ölü toprağı senden geriye kalan
Şimdi hangi yana yıkılmışım,
Çocukları erken büyür ortadoğunun
Ve her ölüm geç yazılmış yazgılarına
Yaylaları sis
Geceleri kasvetlidir
Umuda giden her yol
çıkmaz sokak
Ne çok anlam yükledim
Kısacık bir rüyaya
Kader ağlarını ördükçe örümcek sabrı sardı ruhumu
Onarılmaz yaralarıma
Eyyüpten kalma metanet düştü
Eyy varlıkta yokluğu yaşatan
Payımıza düşeni yaşıyoruz
Sessiz, sedasız
Ölümcül bir teslimiyete yenik.
Viraneye dönmüş gönüle
Baykuşlar tünemiş
Örümcek ağları sarmış her yanı
İnsan
Sevdiğine benzer zamanla
Şekil ve görüntüler farklı
Gölgenin yansıması hep aynı
Aşk tek kişilik
Ben ve yalnızlığım
İlkin gözlerinde kayboldum
Bir daha bulamadım kendimi
Sonra
Sana sarılmanın nasıl bir şey olduğunu öğrendim
Buz parçasını andıran kalbim teninde erirken
Bu ezelden aşina iki ruhun bir bedende mucizevi dönüşümünün tezahürüydü
Saçının teline zarar gelse
Dünyayı ateşe verirdim
Şimdi hangi hoyrat kollarda
Hangi kırılası eller saçlarını okşuyor
Ben senden uzakta göğsüme sıkışırken
Sen kırlarda dolaşıyorsun yeniden açmak için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!