Artık seni her yerde aramıyorum.
Çünkü bazı yokluklar,
bir tür varlık gibi duruyor insanın içinde.
Seninle yaşadıklarım,
bir albüm değil yalnızca;
bir iç ses, bir iç ışık gibi benimle kaldı.
bir takvim yutmuş duvarın
göğsünde açan küf lekesi
hangi mevsimi bekliyor
bilmeden solan bir fesleğen gibi
sessizlik kokuyor artık ömür




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!