Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

Che puromun, yükselen
ve yatak odamı tam anlamıyla dumanaltı yapan
dumanlarının arasından zorlukla seçebildiğim monitörümden
resmi geçit halinde bana bakan
tapınılası güzellikte kadın resimleri ile,
çoğunluğun rahatlamak için dışarı çıkıp,

Bütün gün trendler
ve iş maskesi altında
özel biçilmiş duruşlarla atıp-tutan,
sadece gündem tabanında konuşan

karıdan-kızdan

Nefes alarak hayatta kalmanın
yalnızca bu sahnede geçerli olduğunu biliyordum.
ve bunun tersine
milyonlarca “nefessiz alem” olduğunu da...

O akşam gözlerimi bunu düşünerek kapattım.

Yalnızlık bir kere çaldımı kapını
boyun eğeceksin şüphe etmeden.
Düşünmeyeceksin
kapılsam mı, kapılmasam mı diye...

Varsa ihtimalin aklında

Ritme tutunun biraz! ! !
Bırakmayın, yakalayın ensesinden umudu!
Üzerine çıkın zıplayın!
Ben senden üstteyim
sana sahibim,
sana emirleri ben veririm

Yine akşam oluyor
havayı, o gizemli karanlık sarıyor.
yaklaşıyorsun
nefesini hissediyorum
ve o inanılmaz enerjin yaklaşıyor
sanki ensemde...

Samimi bir selam içeren veya
samimi bir soru soran epostamdan sonra
aynı yakınlıkla cevap almadığım kişinin arkasından
mutlaka şüphe ederim.

Bir deneme daha olsun derim ve

Varoşum bunca görmemişlikle
giyinir, takar takıştırır
ülkesini değiştirir geçici olarak
para kazanmaya Moldovya'ya giderse;
elbette geri döndüğünde
ve ona 'eee? orası nasıldı?

Kollarımı, gövdemi yalayıp geçen sabah rüzgarı ne güzel...
Ağaç gölgelerinde oturup sabahın
düzensiz, bazen düzenli dalgalanan yapraklara baka baka
bir bardak çay içmek ne güzel...

Sonradan cayır-cayır kavuracak İstanbul havası

Hey Rus Kızlar!
hatta Rus Erkekler!
duyun sesimi!
bana son günlerde sizlerle ilgili
bir şeyler mi oluyor nedir? !