Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

Bütün bu 'kalantor ayılar'
dalkavuklar, yağcılar
kalpazanlar, gaspçılar
maddenin etrafında 'fırıldak' olmasalardı,
ve anneden doğan o zavallı bebek
'yanlışlar'la yoğrulmasaydı

Ölümü en rahat isteyebildiğim,
hatırlayabildiğim yerdir evim.

Kendime, özüme,
nedenime, başlangıcıma-sonucuma
samimiyetle yakınlaştığım yer...

Seninle konuşmak zorunda...

Aradığında;
ortak anılarınızdan gelen o sıcaklığı
benliğinde yeniden uyandırıp
o günlere gitmek zorunda...

Hani şu bilgilenmeyi, hayatın derinliğine inmeyi
insanlığın bilerek üstü karalanmış gerçeklerini araştırmayı
inancı yorumlamayı
ve kendine bu zincirde yer tayin etmeyi
kendine yediremeyenler var ya;
an gelecek

O siyahlı beyazlı, bir örnek paketlenmiş
-zıp zıp zıp-
yürümeyi bile doğru dürüst bilmeyen
koşmayı, sporu çoktan unutmuş 'penguen'leri gördükçe
gülesim gelir! ..

Ejderha:
”insan” olarak yaşadığım sürece
hep gördüm bunu
düzgün bir şeylerle uğraşıyorsan
özellikle doğruyaysa rotan
adımların “emek” içeriyorsa

Başka bir şekli olmalı;
bir şeyler oluşturarak
şekil vererek
ya da yaratarak...

hep değiş-tokuşla geçinmemeli bazı insanlar.

Bizim ülkede
dost kazığı ve ortak dolandırma makbuldür!
İster yıllarca aynı tabaktan yemek yiğin
hatta gecelerce aynı yatakta yatın;
mutlaka bir gerekçe bulunur ve
kazıklanırsınız allı-pullu!

O kadar güzel ki
o kadar ince, hafif
bir kadın dokunuşu gibi ki;
yerine hiçbir şeyi koyamıyorum.

şair dostların o yumuşacık 'tebrikleri'

Dini apayrı bir yere kapatmışlar
hapsetmişler
üzerini de kilitlemişler kapının.

Tamamen kendilerinden ayırmışlar;
adına da 'saygı' demişler.