Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

bir süredir okuyamıyorum!
vallahi yapamıyorum!
içimden gelmiyor...

Gazeteciler Alemi beni affetsin ki
bir süredir köşe yazılarını okuyamıyorum.

Plazamızda
vasat düzeyde olsa da,
en azından yerinde oturup çalışan
çayı, kurabiyesi yanında
arabası kapıda
rahatı ülkenin durumuna göre -yerinde- bir plaza piçi

Sanatı bir ülkede boyutlandırmak
enine-boyuna yaymak, oturtmak ve köklendirmek
ne tamamen bir bütün halinde
evcil bir aile gibi kucak kucağa
herkesi birebir aynı kabul ederek olur,
ne de tamamen özerk

Biz
ne resimlere,
ne filmlere
bakamayanları gördük.

Ne insanlardan, olaylardan,

Benle dağları aşmıyorsan
camları çerçeveleri kırmıyorsan
feryadıma, nefretime, kinime ortak olmuyorsan
ne yapayım senin aşkını?

Hapisane parmaklıklarımın üzerine yenilerini koyuyorsan

'Zamanın İnsanı'
bu hastalığı da elbirliğiyle geliştirdi
birçokları gibi...
Yok ya temelinde kayda değer malzeme
betona kumu katacak, suyu basacak garibim.

Kibirine
iş ahlakına
düzenli planlı duruşuna
ciddilik maskene sokayım!

Dışar'da yaklaşma yanıma

Yakın dostlarının en önde gelenlerindendir.
başı sıkıştığında direkt seni arar.
aklına estikçe iş aralarında
yanına uğrar, seni çaya çıkarır.

Hoş, aslında tanımsız bir kopukluk

Sistemin çarkları
yalan sevgilerle
düzmece ilgilerle döner gayet rahat.
hem de tatlı bile gelir alıştıktan sonra
müptelalık yapar benliğe...
kendini unutturur.

İşimden dönüyorum.
evime giden, 4 Levent'in o dümdüz
çam ağaçlarıyla çevrelenmiş caddesinde yürüyorum.
Çok da yorgun değilim.
İşimi çok seviyorum kimilerinin tersine
belki ondan bezgin değilim.