Besmele ile başlarım çocuklar için yazdığım her şiire
Benim işim
Bir et parçasına aksedilen o duyguya nakış vermek ile başlar
Merhamet ile sıvazlarım çocukların tenlerini
Sıvamak bir nevi benim işim
Sıvamak
.
Tek başınaydım
Ve yalandan ibaret değildi bana yalnızlık
Ellerim çokça yarıldı
Çokça yaralandı
Rüzgar kırıp geçerdi beni
Sizi elbette sevmiyorum insanlar
işte o zaman bulacağım sizi
Soracağım bütün soruları
Neden diye hayırakacağım
Neden kocaman taşlar var ellerimde
Alaya alacağım saçma sapan şeylerle kıyaslayarak
Beni
Bu güzel kızlar mahvetti
Çünkü
Zarif bir şeydir kız başörtüsü
Ona bakmak
Güzel
Yazılabilecek bütün şiirleri yazdım.
Rahatım.
Şimdi ölebilirim.
Bir fatiha okuyun isterim bana sevdiklerim ve çocuklarım.
Ceketimi alıp çıkıyorum şimdi hayatızdan.
Son bir cümle kalmıştı söylenecek
Ölümün de sessizliği varmış meğer
Soğuk bir rüzgar gibi eser
Döndüm anneme baktım
Yüzümde bir çaresizlik
Kelimeyi şahadet getirir misin dedim
Kuş ölünce elimde
Merakla insanlar soğuk bakışları ile bana baktı
Annem geldi aklıma
Elinde büyüdüğüm annem
Elimde öldü
Ölse çocuklar
Sorulacak bir soru olur
Cevaplanmamış bir sorunun ahı
Neden öldürüldü?
İnsanların bir anlamı yok
Ne cihetten bakarsan bak Allah
Müşahhas
Somut
Elbet üzecekler öldürecekler bizi
Başka ne olsun ki hayat
Abd olmak için çalıştık ama aptal olduk
Sen
Yeğenimin başörtüsünü ıslatan
Kanı süzülen çocukların seslerini bastıran
Yağmur
Senden
İntikam almak istiyorum dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!