Okumayı yazmayı öğretirken,
bir avuç maya da kattın
Şekillenmemiş hamuruma.
'insan gibi insan ol 'diye.
'Kuşların yuvasını bozma.
Karıncayı bile ezme.
Komşunun bahçesinden erik de çalma.
Tahtadan bile olsa atın, sakın kırbaç vurma.
Silahlar olmasın oyuncağın'
Dedin, dedin de öğretmenim,
ben büyüdüm.
*
Büyüdüm de gördüm.
Büyüklerin hep acıya hikâyeler yazdığını.
Alın terinin de çalındığını.
Silahların mahsusçuktan değil,
gerçekten adam öldürdüğünü.
Karıncadan çoktan vazgeçtim.
Ben, onurun da ezildiğini gördüm.
Büyüdüm de gördüm.
*
Geri dönme hakkım var mı?
Varsa, de bana öğretmenim.
Gelip oturayım çocukluğuma.
Merak etmeyin sakın siz.
Sığışırım ben o küçücük sırama.
Hem tembellik de yapmam söz.
Ben, alışamadım büyüklere.
Sevemedim de büyümeyi..
Geri dönme hakkım var mı?
De bana öğretmenim.
Hümeyra Gün (17 Temmuz 2013 güncesi)
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 17.7.2013 19:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirim yeni elbisesini giydi. Çok da yakıştı. Değerli Öğretmenim Hikmet ÇİFTÇİ 'ye saygı selam ve teşekkürlerimle...EMEKLERİNE SAĞLIK.
bir ışık yaratırken
Sizin yaşamınızı kocaman , aydınlık
Güzel bir dünyaya çevirirken.
Kuşlar gibi uçmayı, çiçek gibi açmayı
Size verirken.
Eririm bir mum gibi ama hiç şikayet etmeden.
O masum, sevecen bir çift göz
Sizlesiniz, evet... Siz , biricik canlarım, öğrencilerim benim...
tekrar okumak bir keyifti.
İster canlı, ister cansız ve hatta bir insan bile olsa ilk defa gördüğümüz veya baktığımız nesne, şöyle bir baştan aşağı en azından göz atarız. İnsan sa belki de hissettirmeden saçından başından, kılık kıyafet ve ayaklarına giydiğine, temizlik ve uyumuna bakarak, birkaç saniyede bir kanaat oluştururuz.
Bu kanaatimiz bizdeki ilk intiba, ilk izlenim olur.
Ben de şiire şöyle bir göz gezdirince, şiirin 3 (üç) bölümden oluşması gerektiği izlemi oluştu.
Şiiri şimdi buraya gördüğüm haline uygun olarak alayım.
*
Öğretmenim
Okumayı yazmayı öğretirken,
bir avuç maya da kattın
Şekillenmemiş hamuruma.
'insan gibi insan ol 'diye.
'Kuşların yuvasını bozma.
Karıncayı bile ezme.
Komşunun bahçesinden erik de çalma.
Tahtadan bile olsa atın, sakın kırbaç vurma.
Silahlar olmasın oyuncağın'
Dedin, dedin de öğretmenim,
ben büyüdüm.
Büyüdüm de gördüm.
Büyüklerin hep acıya hikâyeler yazdığını.
Alın terinin de çalındığını.
Silahların mahsusçuktan değil,
gerçekten adam öldürdüğünü.
Karıncadan çoktan vazgeçtim.
Ben, onurun da ezildiğini gördüm.
Büyüdüm de gördüm.
Geri dönme hakkım var mı?
Varsa, de bana öğretmenim.
Gelip oturayım çocukluğuma.
Merak etmeyin sakın siz.
Sığışırım ben o küçücük sırama.
Hem tembellik de yapmam söz.
Ben, alışamadım büyüklere.
Sevemedim de büyümeyi..
Geri dönme hakkım var mı?
De bana öğretmenim.
17 Temmuz 2013)
Hümeyra Gün
*
Sanırım şiirin elbisesi bedene daha uygun oldu.
Mayanın da sağlam olması lazım.
Yıllardır hem öğretiyor, hem eğitiyoruz. Öğrenme tarafı bilgi ise, eğitim tarafı işin mayası. Maya, milletin kültürüne, özüne, ruhuna uygun olursa doğru maya olur.
Kendimizi, ana-babamızı, dedemizi, atamızı öğretmeden başkalarını öğretmek, yetişen genci başkalaştırmak, başkasına benzetmek olur.
Doğru maya da doğru insanda olandır.
Ezmeye, çalıp çırpmaya, öldürmeye ve sadece kendi çıkarları için insanları kullanmaya kalkan bir zihniyetin çalacağı maya, kendi gibi bencil kişiler yetişmesine vesile olacaktır.
İnsan olamamışın mayasından insanlık beklenir mi?
Büyüdükçe masumiyetimizi hiç kaybetmeden, hep çocuk kalabilseydik.
Maalesef, hayatın çoğu mücadele…
Ahlaklı, inançlı, imanlı; sevgi ve saygıya dayalı, hoşgörülü, anlayışlı ve paylaşımcı bir mücadele ilkesiyle hareket etmeyi başarabilmiş ve öğretebilmişsek ne mutlu…
Öğretmenliğin, bu kutsal addedilen değerli mesleğin temle ilkesi, felsefesi kesinlikle budur ve olmak zorundadır.
Bu ilkeye bağlı kalıp eğitim – öğretim veren işin erbabı, mesleğini üstadı demektir.
Böylesi ilkeli bütün öğretmenlerimize sevgi ve saygıyla.
Dostça ve sağlıcakla kalınız efendim.
Hikmet Çiftçi
01 Eylül 2013
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
İşlenmemiş ham maddeyi işlemek kolay mı! on senede okuma yazma öğrenemeyen öğrenciler bilirim.Bütün öğretmenlerin emeği bu gün bizleri yönetenlerin hamurunu da mayalamış değil midir!Geri dönme şansımız yok, zira yetiştirdiklerimiz bizlerin devamıdır. Onların katkıları yetecektir. Var oluşumuzdan beri, bizleri yetiştirenler mevcuttur.Onlardır bizlere güven ve onur veren. Ellerinize sağlık. çok hoş şiirdi. Tam puan +ant.Kutlarım,ÖĞRETMENİM. selam olsun.
TÜM YORUMLAR (6)