güne ilişsin bir çift gözün hüzzâm bakışı...
gün ki hüzzâm...
gün ki sabâ makamından şarkı...
Pakize’nin çiçekli pazeni,
Dolunay yok gecede, sönük feneri;
Ve gözlerinin, fecri…
Ya düşleri, düşleri…
Ve de bana ettikleri, ah ettikleri…
Irvin D. Yalom: "Yaşam, birbirinin kopyası iki yokluğun, doğumdan önce ve ölümden sonra gelen iki karanlığın arasında çakan bir kıvılcımdır."
......
Usul usul gözleri kapanıyordu,
Gözkapakları da çoktan düşmüştü zaten.
Ve gözlerinin içine kan gölü çökmüştü.
Dönenler var;
Dünya,
İnsan,
Dolap...
Masumiyetin adı çocuk...
Yalnızca çocuk...
Baylar, bayanlar;
Sanır mısınız ki,
Çocuklar ağladığında da her şey yolunda gider?..
Gıtmez!..
Çocuklar ağlayınca;
Dumansa tütmez,
Byblis’in gözyaşları efsanesi / Kaunos’un kuruluş öyküsü üzerine...
,,,
Aşkların imkansızı;
Ay kan rengi olduğunda;
Baykuş ötmesiyle...
Güneş batıdan doğduğunda;
Adam olmak zordur
Ama
Zorun zoru adam gibi adam
En zoru da dava adamı olabilmektir.
Davanın adamı isen;
Demir kafes hücreler içinde,
Damarlarımın içine çuvaldız tarifesinde batıyor sözlerin,
Oysa ki,
Sözüm vardı aydınlık yarınlara,
Rüzgara,
Kuşlara,
Yalnızlığın kimi zaman,
Uzun uzun
Mavi gökyüzüne
ya da
Mavi dinginlikteki
Kimi zaman;
İnsan yüzü görmek istemiyor insan;
Yalnızlığı ile yeterince kalabalık oluyorlar çünkü..
Sadece olabildiğince,
Mavi,
Geniş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!