Nimet Öner Şiirleri - Şair Nimet Öner

Hadi şairem koy kalemini kınına,
Senin bildiğin sevdalar yaşanmıyor artık bu coğrafyada,
Leyla'lar yine Leyla,
Mecnun'lar hep firarda
Koy başını yastığa,geceden medet umma,
Düş derin bir uykunun kucağına

ULU ÇINAR

Burada yaşamak yasak, orada ölmek yasak mı baba?

Bebeklerin nefesine ölüm üfleyen ümmet

Yeniden doğmak

Ey sevgili, seni düşünürken bir huşu indi tepeden, elim ayağım kesildi yaşamdan.
Güçlü bir el beni derinlere çekiyordu,
''dur'' diyemiyordum.
İçim geçmiş olduğum yerde; kapı çalıyordu, uykuyla uyanıklık arası duyuyordum.

AB-I REVAN

Ey ömrümün efendisi!
Bir kere görmek bile yeter seni sevmeye.

Bilmiyorum halimi hangi cümle anlatır?
Doluyum boğazıma kadar!
Hani bıçak vursan kan damlamaz,
Hani darbe değse ruhun duymaz,
Hani bedenin büyür dev olur da
Hiçbir mekana sığmaz,

Tıpkı İstanbul gibi olmuşsun;
Güzel ama kibirli,
Denizin alabildiğine kirli.
Kibir ona yakışıyor;
O, Süleyman’ın şehri.
Bir duvar ördün aramıza,

Gecenin bir yarısında aniden tutar sıtma nöbetim
Ateş basar önce, birden buz keser yüreğim
Zelzele olur beynimde, kurur damağım dilim
Hayat anlamını yitirir, dalar uzaklara gözlerim
Tepemden tırnağa boşalır içim
Tam o anda, annem, içimden geçersin bilirim

Sensiz bir gecenin sabahı olmaz sanıyordum, oldu işte.
Pencereme gün vurdu.
Kuşlar cıvıltıda,
Yapraklar dansta, rüzgarın müziği eşliğinde.
Hem bak ölmedim, yaşanıyormuş sensiz de

Hadi anne bu gün bayram olsun
Ceplerinde yepyeni kaderler çıkar bana,
Taze umutlar, anlık sevinçler.
Şeker istemiyorum anne,
Müjdeler koy avuçlarıma,
Öyle ki başım dönsün mavi bulutlarda…