Ruhumu dillendiremiyorum; gölgeler altındayım...
Aşkla bakan gözlerin gözlerime değdiğinde nasıl da coşar ruhum...
Bir deli; özgürlüğüyle mutluluğu kamçılayan...
ince bir ruh delice bakışları olan...
Aklın değil de sen kalsaydın bende... aklını çelebilirdim o zaman...
Gözlerini bana bıraktı giderken...
tatlı ve kederlidir ölümün sızlanışı sevdiklerimizi uçururken...
o şimdi hafifledi taktığınız sevgi kanatlarıyla uçmakta...
öldüğüne bazen üzülmüyor insan;
asıl üzüntüsü kendinedir; sevececeği bir kişi daha eksiliyor...
benden bir kişi daha eksildi! ! !
yaşamanında ölümünde anlamı sevgidir...
beni kalbinde uçur yarını olmayan kelebekler gibi aşkımı dans ettir tüm benliğiyle; o zaman senin için çırpınışlarımı görürsün...
beklemekteyim ben de
yitiklerde
özgürleşir istencim belki başka bir bedende
ruhu çalınmış solgun bir cesedi
andırırken bedenim
rüzgara yön veren ruhum
bedenimin gazele dönüşünün mutluluğuyla
gölgemin üzerinden aşmaktayım
zira bedenim
ruhu emilmiş solgun bir cesedi andırıyor
bırak ölümü
Biz birbirimize benzeriz
Onlar da birbirine benzer
Hepimiz birbirimize benzediğimizde inanmak isteriz
Umutlarımız
Sen ki benim baharım oldun her zaman doğan
ve özlenen...
rengarengimsin sonunda koyulaşan
Derin ve sessiz gecemsin şafağımsın
gözlerindeki ve dudağındaki ateş güneşten önce değmeli
yakmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!