Ne kötü bir arkadaştı nefsim
Doymadı hiçbir mevsim
Son duruşmayı beklemeden
Yargılayalım kendimizi
Vaktimiz nefsimizi terbiye ile geçti
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Nefis; yani öz benlik, onu çevresel etkilerle, aldığımız eğitimle,kendi çabamızla ediniriz.
Bu özbenliği kazanırken zaman zaman ona hakim olmayı, dizginlemeyi öğrenmeliyiz.Dışarıdan gelen uyaranlara karşı tepki verirken adil olmalıyız. Yoksa nalıncı keseri gibi 'hep bana, bana' diyerek tepki gösterirsek o nefis arsızlaşır, beslendikçe de kendini dev aynasında görür.
Nefsi terbiye etmenin en güzel yolu vicdanının sesini dinlemektir bence. Vicdan rahatsa , nefis zaten terbiye kazanmıştır .
Bu mücadele sonunda haddini bilen nefisler kazansaydık, sanırım bunca kötülük, bunca kavga ve düşmanlık olmazdı.
Savaşın galibinden geçtim , birazcık çaba bile dünyayı degiştirmeye yeter diye düşünenlerdenim.
Fazla tamah , kıskançlık, haset , fitne , kin nefsi ayartan öğeler.
'Her şey yeteri kadar olsun' diyebilmek , insan olabilmenin ilk şartı .
Ama ne yazık ki gözümüz bi türlü doymuyor.
Güzeldi okumak .Okuyunca da şöyle bi kendimizi tartmak... Kalemin daim, yolun açık olsun kardeşim. Selam ile.
Şair; nefis muhasebesini ince bir duyarlılıkla anlatıyor.B u tür şiirleri kesimden insan okusa ve nefis müdahalesi yapsa bu günkü katliamlar ortadan kalkardı.Çok anlamlı şiirdi ++ tebrik ederim selam sana.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta