Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bunca zaman bana anlatmaya çalistigini, kendimi buldugumda anladim.
Herkesin mutlu olmak için baska bir yolu varmis,
Kendi yolumu çizdigimde anladim.

Bir tek yasanarak ögrenilirmis hayat, okuyarak, dinleyerek degil,
Bildiklerini bana neden anlatmadigini anladim.

Yüreginde ask olmadan geçen hergün kayipmis,
Ask pesinden neden yalinayak kostugunu anladim.

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermis,
Neden kendine asik oldugunu anladim.

Aci doruga ulastiginda gözyasi gelmezmis gözlerden,
Neden hiç aglamadigini anladim.
Aglayani güldürebilmek, aglayanla aglamaktan daha degerliymis,
Gözyasimi kahkahaya çevirdiginde anladim.

Ve sevilenle aglayamiyor, kaçiyorsan ondan, çaresizliktenmis,
Senin acin için odamda tek basima hiçkiriklarla agladigimda anladim.
Bir insani herhangi biri kirabilir, ama bir tek çok sevdigi
acitabilirmis,
Çok acittiginda anladim.
Fakat, hakedermis sevilen onun için dökülen her bir damla gözyasini,
Gözyaslariyla birlikte sevinçler terkettiginde anladim.

Ìyi niyet tokmakmis sevilenin basina bazen,
Basimda sislikler olusunca anladim.

Yalan söylememek degil, gerçegi gizlememekmis marifet,
Yüregini elime koydugunda anladim.

Tek basina ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yaninda tutanlar varmis,
Neden hiç yalniz kalmadigini anladim.

Ve 'Sana ihtiyacim var, gel' diyebilmekmis güçlü olmak,
Sana 'git' dedigimde anladim.

Biri sana 'git' dediginde, 'kalmak istiyorum'
diyebilmekmis sevmek,
Git dediklerinde gittigimde anladim.

Dostun seni bir kez terkedermis, bin kez degil,
Aslinda hep yanimda oldugunu anladim.

Ve bir kez terketti mi seni, affetmek çok zormus,
Ben de affedemedigin seyin ne oldugunu anladim.

Sana sevgim simarik bir çocukmus her düstügünde ziril ziril aglayan,
Büyüyüp bana simsiki sarildiginda anladim.
Özür dilemek degil, 'affet beni' diye haykirmak istemekmis,
pisman olmak,
Gerçekten pisman oldugumda anladim.
'Affedemem, çok geç' demek kaltak bir gururdan baska bir sey
degilmis, hala sevgi varsa içinde eger,
Tutsak kalbimin kapilarini kirip, içine baktigimda anladim.

Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymis, sevgi dolu yüreklerin
gururu olmazmis,
Yüregimde sevgi buldugumda anladim.

Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermis bir gün affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istedigimde anladim.

Sevgi emekmis,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür birakacak kadar sevmekmis.

Daha bir çok sey anladim. Ama en önemlisi]...]
Daha yolun çooook basinda oldugumu anladim.


**********************
Yalnızlığa dayanırım da,bir başınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka.
Bir dost göz arayışıyla.
Saat tıkırtısıyla...
Korkmam,geçinip gideriz biz Mutlulukla,
Ama;
'Günün aydın,akşamın iyi olsun' diyen biri olmalı.
Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
Yoksa,
Zor değil,hiç zor değil,demli çayı bardakta karıştırıp,
bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama;
'Çaya kaç şeker alırsın? '
Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...
Can YUCEL