Önce; lirik masal kadınlarının esrik diliyle konuşuyordun Yumuşak ve bilgece Sular nilüferleriyle uyuyordu sanki dudaklarında Ve mavinin derinliklerinde ılık, ıslak bir aşk Bin yıllarlık küskün bir sessizliği ateşliyordu Tarihin gongu çalınca bilinmeyen uygarlıklarda..
Sonra; ilkin gözlerini fark ettim Çünkü bütün yaşlı kadınlar biraz çocuk gibi ağlar Çünkü; bütün küçük kızlar biraz yaşlı ve bilgece bakar Sen göğsünde yeni ülkeler/ ufkunda şeytanî bir biliş Avcının ava/ avın avcıya baktığı gibi Delişmen ve naçar bakışlarınla Issız dalıyordun bütün hazin şarkılara
En sonra; Yüzünde arsız bir gülümseme Diğer yarısını sokak çocuklarının yüzünde gördüm Sustum Senden kalan paylaşılmış bölük pörçük bir sevmek Biliyorsun susmak nesirse şiirdir gülümsemek.
Her insan güler belki, yabanıl, dağınık ve anlamsız Kurtarır belki kendini her badireden, manidar gülümseyerek Her insan şiir de yazabilir belki, posası çıkmış kelimeleri iliştirerek Antetli kağıtlara..
Oysa kayan bir yıldız gibi deşip karanlığı kalbinden Şafağı muştulayan bir şiir aşkın ve bütün tebessümlerin aynasıdır İşte seni ilk gördüğüm andan beri Ne zaman şiir yazsam Gülümsememin yarısını armağan ediyorum yarınlara..
Sevdim seni ben
Kanımda dolaşan serseri bir mayınla
Ruhumudaki tüm fırtınalara
Esir düşe düşe sevdim..
hep aklımda kalsın diye mahsus mahal eskik bıraktım, tamamlandığı anda diğerleri gibi unutulacaktı çünkü...
işçisiyiz sevdanın, bu uzak diyarda,
sen varsın bir,
bir de ben varım,
bu uzun soluksuz rüyada..
Bana bir şiir yaz diyorsun, içinde gökkuşağı olsun..
Safha
Önce;
lirik masal kadınlarının esrik diliyle konuşuyordun
Yumuşak ve bilgece
Sular nilüferleriyle uyuyordu sanki dudaklarında
Ve mavinin derinliklerinde ılık, ıslak bir aşk
Bin yıllarlık küskün bir sessizliği ateşliyordu
Tarihin gongu çalınca bilinmeyen uygarlıklarda..
Sonra;
ilkin gözlerini fark ettim
Çünkü bütün yaşlı kadınlar biraz çocuk gibi ağlar
Çünkü;
bütün küçük kızlar biraz yaşlı ve bilgece bakar
Sen göğsünde yeni ülkeler/ ufkunda şeytanî bir biliş
Avcının ava/ avın avcıya baktığı gibi
Delişmen ve naçar bakışlarınla
Issız dalıyordun bütün hazin şarkılara
En sonra;
Yüzünde arsız bir gülümseme
Diğer yarısını sokak çocuklarının yüzünde gördüm
Sustum
Senden kalan paylaşılmış bölük pörçük bir sevmek
Biliyorsun susmak nesirse şiirdir gülümsemek.
Her insan güler belki, yabanıl, dağınık ve anlamsız
Kurtarır belki kendini her badireden, manidar gülümseyerek
Her insan şiir de yazabilir belki, posası çıkmış kelimeleri iliştirerek
Antetli kağıtlara..
Oysa kayan bir yıldız gibi deşip karanlığı kalbinden
Şafağı muştulayan bir şiir aşkın ve bütün tebessümlerin aynasıdır
İşte seni ilk gördüğüm andan beri
Ne zaman şiir yazsam
Gülümsememin yarısını armağan ediyorum yarınlara..
Hasan Tan
Muhteşem Sezen Aksu şarkıları biraz somutlaşıp elimizde tutcağımız bir kitap oldu...