sen
nice rüyalardan sonra
ufukta kızıl bulutlara bakarak
bir değirmen taşında
fal kınalarında
resmedildin
ölürsem tanrıya güvendir
günahım
yokluğudur belki kıvranmam
ana maddesi nedir evrenin
görmezsek marazın uzvunu
yürür kitabeler bu uğurda
uzanınca yatağa
tekdüze bir karanlık gecede
uzay boşluğuyla bitişen
kanatsız kuşlar boşlukta
ölü kelebekler
Noksan gözyaşlarıyla
Karanlık bir yağmuru bekleyen
Duvarlar
Göğsünden süzülen
Sokak özlemleri
şimdi boşlukta geziniyorum
önümde büyüleyen evrenin raksı
güneş iade ediyor gölgesini
rüyama kaçıyor hezeyanlar
asıl yalnızlık bundan sonra
Herkes dikbaşla yürüyor
Kaldırımlar paylaşılmış gönüllüce
Tanrı biliyor ve kendince uludur
Halatlar çekiliyor
Peygamberler
Yük taşıyor gemiye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!