bir yalken ve diri vucutlar
rüzgarın dağıttığı saçların
kan bulaşmış güneşin yüzüne
soğuk kumlarda
çocuk çığlıkları
her gece yorganımla
düşsüz düşünsüz telaş içinde
her gece yatağıma
sızan sokak lambası feri
beni toprak çekiyor
meydanlara yakışmayan heykel
istikbale yakışmayan gök
caddelere yakışmayan göz
saadete gebedir artık
rahle derileri
dağ tilkilerini
göze alarak
bir merceğin unutturduğu
hatıraları
dönen ve yalpalayan
rüzgarın uğultusu
evlerde çatallaşırdı dilimiz
sokaklar bilyelere akardı
kösnül ayrılıklar sayıklarken
acıya teğet geçen dirençlerimiz
ısıtılan caddeler
Tersyüz hayatın
Çalkalanan toynakları
Kum tepeleri boyunca
Yüzümü ısıtan rüzgar
Sevişgen göçebelerin
Sakladıkları hançer
şimdi hasretten başka bir düşüncem yok
sona ulaştım
son fısıltısını duyuyorum gecenin
son kez ağaçlar konuşuyor
şimdi beklemekle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!